Φαντάζομαι αναφέρεσαι στην ερώτηση #3.Διερευνητικά ραντεβού 2 μηνών κάναμε πολύ σωστά στα 16-18 που δεν ξεραμε τι θελαμε, δε βγάιναμε πολύ, δεν είχαμε το δικό μας χώρο..οποτε μας ενδιέφερε πιο πολύ να βρούμε καποιον να βγαίνουμε κ να περναμε καλα καθότι οι υποχρεώσεις ήταν ελάχιστες. Στα 30+ οπου καποιος δουλευει κ αφιερώνει τον ελέθερο του χρονο σε έναν άνθρωπο που έχει επιλέξει πιο συνηδειτά, οι 2 μήνες δεν είναι μικρό διάστημα. Εξαρτάται βέβαια πάντα απο τη μορφή της σχέσης, την επικοινωνία κτλ. Νομίζω πως η ποπ κουλτούρα της εποχής έχει συμβάλει στο αντίθετο αποτέλεσμα...στο κλασσικό "βγαίνουμε" επ'α'οριστον αλλά δεν έχουμε "σχέση" ώστε να αποφεύγεται η δέσμευση που τρέμουν οι περισσότεροι με τα αντίστοιχα μπερδέματα κάθε φορά...