Λένα δεν διαφωνώ καθόλου με το σκέλος της απάντησης που λέει "διότι ετεροπροσδιορίζεσαι". Μα καθόλου. Διαφωνώ με το σκέλος που λέει ότι δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην εξυπνάδα/ομορφιά κλπ και ότι αν δεν είσαι εξαιρετικά ξεχωριστός, τότε δεν είσαι αντικειμενικά όμορφος/ έξυπνος κλπ.Καταρχήν, από τη στιγμή που κάποιοι άνθρωποι είναι ομορφότεροι/εξυπνότεροι από κάποιους άλλους, δεν γίνεται να μην υπάρχει κάποιος αντικειμενικός τρόπος μέτρησης αυτής της διαφοράς. Μπορεί να μην τον έχουμε βρει, και μπορεί να αλλάζει κάθε ώρα (π.χ. κάποιος που είναι άυπνος να χάνει πόντους, ή κάποιος ευδιάθετος να κερδίζει), αλλά υπάρχει. Η δεύτερη διαφωνία μου είναι ότι η εξυπνάδα και η ομορφιά δεν είναι κάτι το τόσο ιδιαίτερο. Η Μένσα δέχεται υποτίθεται ιδιοφυίες, το top 2%, δηλαδή 146.400.000 νοματαίους. Μισές ΗΠΑ. "Απλά" έξυπνοι (αυτοί που μπορούν άνετα να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα) είναι άλλο 10%, σύνολο 878.400.000. (Και κατά πάσα πιθανότητα, το 1/5 από αυτούς μπορεί να μαζεύει ρύζι στην Κίνα.) Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο να είναι κανείς έξυπνος. Γι αυτό και δεν είναι και τόσο δόκιμο να χρησιμοποιεί αυτό το προτέρημα για να τονώσει την αυτοπεποίθησή του. Κι από την άλλη, είναι και λίγο σαν να περηφανεύεσαι για την κληρονομιά σου. Αν κάτι το έχεις εκ γενετής, και δεν το κέρδισες με το σπαθί σου, δεν λέει και τόσο να καμαρώνεις γι αυτό. Κι αν δεν το έχεις αξιοποιήσει κι όλας, ακόμα χειρότερα.
