Σε κάποια νομαρχιακή αυτοδιοίκηση της περιφέρειας, όταν ο αιρετός νομάρχης ανέλαβε καθήκοντα, περιηγήθηκε στους χώρους της πολυόροφης νομαρχίας του, μίλησε με τους υπαλλήλους και κάποια επόμενη μέρα ζήτησε από τους υπαλλήλους να ανταλλάξουν μεταξύ τους γραφεία με σκοπό να συγκεντρώσει σε έναν χώρο, ενός ορόφου, σε γειτονικά γραφεία τους εργαζόμενους που ασχολούνταν με παρεμφερή αντικείμενα όπως π.χ. την έκδοση διαβατηρίων, τις πολεοδομικές υπηρεσίες κλπ. με σκοπό να μην ταλαιπωρείται ο πολίτης ανεβοκατεβαίνοντας ορόφους για υπογραφές και θεωρήσεις. Το αποτέλεσμα? Κάποιοι υπάλληλοι άρχισαν να διαμαρτύρονται ότι τα γραφεία τους ήταν δίπλα στις τουαλέτες, κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να αλλάξουν ορόφους, κάποιοι διαμαρτύρονταν μέχρι και για τις πολυθρόνες τους που θα εγκατέλειπαν και μέχρι το μεσημέρι του είχε κάνει παράσταση διαμαρτυρίας η ΑΔΕΔΥ, με αίτημα την παύση των ανακατατάξεων! Ένας προηγούμενος μη αιρετός νομάρχης είχε "κλείδώσει" μια από τις δυο εισόδους του κτιρίου της νομαρχίας, για να ελέγχονται στην άλλη είσοδο (20μ μακρυά από την πρώτη) στην προσέλευσή τους οι υπάλληλοι και αυτοί που "πετάγονταν" για μιά δουλίτσα. Την άλλη μέρα η τοπική εφημερίδα που τον πολεμούσε είχε βγει με πηχυαίους τίτλους "Ο νομάρχης ταλαιπωρεί τους πολίτες κλείνοντας τη μια είσοδο". Αυτοί είμαστε - αυτή είναι η Ελλάδα που ζούμε.
