#7Σπουδάζω Ιατρική, οπότε πίστεψέ με, σε νιώθω.Μπορεί να ήσουν η καλύτερη μαθήτρια του σχολείου σου, ή του τμήματός σου, αλλά σε σχολές σαν τη Νομική και την Ιατρική μαζεύονται οι καλύτεροι μαθητές όλων των σχολείων. Οπότε δε μπορεί να είσαι η καλύτερη όλων (ή τέλος πάντων, είναι πιο σπάνιο/δύσκολο). Δεν πειράζει, είναι πολύ όμορφο να γνωρίζεις ανθρώπους των οποίων η γνώση και οι ικανότητες είναι ανώτερες απ τις δικές σου, εφόσον εσύ είσαι εντάξει με τον εαυτό σου όμως. Αν είσαι εσύ εντάξει, θα καταλάβεις ότι κερδίζεις πράγματα απ τους άλλους μόνο αν αυτοί είναι καλύτεροι από σένα.Απ ότι κατάλαβα, είσαι δεύτερο έτος. Εγώ είμαι έκτο. Πέρασα την ίδια απογοήτευση με σένα ειδικά τα πρώτα έτη όταν είδα ότι η σχολή δεν έχει καμία σχέση μ αυτό που περίμενα. Πέρασα ακόμα μεγαλύτερη όταν είδα πως, ενώ έχω διαβάσει και απαντώ ικανοποιητικά στις εξετάσεις, τελικά καταλήγω να παίρνω δυο βαθμούς κάτω απ αυτό που υπολόγιζα, ενώ κομματόσκυλα και γιοι καθηγητών παίρνουν δεκάρια.Το θέμα είναι ότι, ευτυχώς ή δυστυχώς, καμία σχέση δεν έχουν οι γνώσεις που έχεις με τους βαθμούς που αποκτάς. Δε μας λες τι πορεία θες να ακολουθήσεις, αλλά σήμερα όσο ποτέ έχει μεγαλύτερη σημασία ποιον ξέρεις (για να σου δώσει συστατική επιστολή ή να σε προτείνει για πρόσληψη κάπου ή για ένα μεταπτυχιακό) από το τι έχεις κάνει. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Αν π.χ. έχεις σχέσεις με καθηγητές και, γιατί όχι, έχεις συνεργαστεί με κάποιους για το α ή β πράγμα, έχεις καλύτερες πιθανότητες για κάποιες εξαιρετικές συστατικές επιστολές που θα επισκιάσουν το βαθμό πτυχίου σου. Και ακόμα καλύτερα, ίσως σου ανοίξουν πόρτες που δε θα σου άνοιγαν αλλιώς. Δε μπορώ να σου πω συγκεκριμένα παραδείγματα γιατί, αν και είμαστε σε εξίσου ανταγωνιστικές και δύσκολες σχολές, δεν είναι ίδια η πορεία μας μετά τη σχολή. Είναι όμως ίδια η φύση των ανθρώπων παντού. Αυτό που μας λένε και μας και το οποίο ισχύει παντού, ακόμα και στην fabulous Αμερική, είναι ότι, αν πρέπει να διαλέξω έναν μέτριο με τον οποίο έχω συνεργαστεί και ξέρω ότι είμαστε συμβατοί, ή έναν εξαιρετικό on paper υποψήφιο, θα διαλέγω τον πρώτο κάθε φορά.Η συμβουλή που θα σου δώσω είναι αυτή που θα έδινα σε οποιοδήποτε νέο φοιτητή, και άσε τους άλλους να λένε:ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.Θα κερδίσεις σε γνώσεις, θα κερδίσεις προβάδισμα στις εξετάσεις (ξέρω από γνωστή νομικάριο ότι έχει σημασία να απαντάς με τρόπο που δε θα διαφωνήσεις με τον καθηγητή σου στις εξετάσεις, άσχετα αν είναι σωστό ή όχι) και θα γνωρίσεις τους καθηγητές σου, που θα σου ανοίξουν πόρτες που δε φαντάζεσαι, αλλά και θα είσαι ένα πρόσωπο κι όχι ένα ονοματεπώνυμο, κάτι που μετρά περισσότερο απ ότι φαντάζεσαι στη βαθμολογία. Networking pays off. Θα γνωρίσεις και συμφοιτητές σου, κάποιους θα μπορέσεις να τους συμβουλευτείς, κάποιοι θα λένε αηδίες. Κρίνε μόνη σου.Τέλος, ξαναλέω αυτό που είπα πριν, και όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσεις, τόσο καλύτερα για σένα και για την ψυχική σου υγεία: Οι βαθμοί καμία σχέση δεν έχουν με τις γνώσεις και την ικανότητά σου (και την αξία σου σαν άνθρωπος, αν θες). Ας μη σε επηρρεάζουν και τόσο.Κουράγιο.
