Και για όσους δεν κατάλαβαν, έχεις φωτογραφική μνήμη; Ξέρεις να αποστηθίζεις σελίδες και παραγράφους; Έχεις παπαγαλίσει, ακόμη και τις εκθέσεις σος, ώστε να ξέρεις ποιά κομμάτια από αυτές θα συνδυάσεις για να γράψεις «σωστά» έκθεση; Τότε θα περάσεις σε μία σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αν δεν έχεις τα παραπάνω ξέχνατο.Και μετά σε μία ελληνική σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου πολλοί «παπαγάλοι» δυσκολεύτηκαν με τον παράγοντα «κρίση» και όχι απλή αποστήθιση, θα έρθει και η στιγμή που θα πάρουν και ένα πτυχίο για να λένε πως είσαι σπουδαίοι χάριν αυτού και μόνο.Μία χώρα που κρίνει, σχεδόν τους πάντες, βάσει τυπικών προσόντων και όχι των ουσιαστικών.Και δεν πειράζει αν ποτέ δεν θέλησες να ασχοληθείς με το αντικείμενο των σπουδών σου και έγινες κάτι εντελώς διαφορετικό στην πορεία. Πολύ καλά έκανες εφόσον αυτή ήταν η επιθυμία σου. Όμως, όμως λέω, πάντα, ακόμη και αν ασχολείσαι με κάτι εντελώς διαφορετικό, πλήρως αποστασιοποιημένος/ένη από το (κάποτε) αντικείμενο των σπουδών σου, απαιτείται να το προβάλεις ώστε να δείχνεις πιο «λαμπερός/η».Ελλάδα, μία χώρα που ο «ρατσισμός του πτυχίο» καλά κρατεί!Υ.Γ.: Πάντως, εκφράζω τον θαυμασμό μου που κατάφερες και πέρασες σε μία σχολή χωρίς φροντιστήρια. Προφανώς ήσουν από τους εξαιρετικά ελάχιστους μαθητές που καταφέρνουν να «κουμπώσουν», να ταιριάξουν με αυτό το εγχώριο σχολικό-μαθησιακό σύστημα.Εγώ βάσει αυτού το απαράδεκτου σχολικού συστήματος ήμουν ανεπίδεκτος πάσης μαθήσεως. Έχει πολύ πλάκα όταν συναντάω παλιούς καθηγητές μου και όταν τους περιγράφω με τι ασχολούμαι και τι σπούδασα (στο εξωτερικό [με δικά μου έξοδα, εργαζόμουν και σπούδαζα]), με κοιτάνε σαν χαζοί. Δύο εκ των οποίων είχαν ξεστομίσει: «Εσύ όλα αυτά;;»... Τσ.. τσ.. τσ.. ..παραμένουν οι ίδιοι όπως του θυμάμαι από τότε. Φυλακισμένα ανθρωπάκια!...