Γενικά συμφωνώ μαζί σας , αλλά ναι δυστυχώς σε κλειστές κοινωνίες εννοείται ότι υπάρχει στιγματισμός.Ειδικά λίγα χρόνια πιο πριν που ήταν και πιο σπάνιο μια γυναίκα να κάνει έκτρωση, σε σχέση με σήμερα ,της έμενε κανονική ρετσινιά,έτσι και μαθευόταν!Από την συντηρητική μερίδα των ανθρώπων μια τέτοια γυναίκα μπορεί να χαρακτηριστεί ελευθέρων ηθών,εύκολη,απρόσεχτη,ότι είναι ανεπιθύμητη και αυτή και το έμβρυο από τον πατέρα,άχρηστη σαν γυναίκα και σαν μάνα που δεν θέλει το παιδί της και άλλα πάρα πολλά που μπορεί να σκεφτεί το μυαλό τους μέχρι και ότι είναι δολοφόνος του εμβρύου!Από αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν ,το ξαναλέω δυστυχώς,θα είναι πάντα αυτή που έκανε έκτρωση!Προσωπική άποψη είναι ότι κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τί θα κάνει με την ζωή της και το σώμα της.Και να οι συνθήκες είναι τέτοιες ώστε να αποφασίσει να προχωρήσει σε έκτρωση τότε δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλον.Βέβαια (και ας με πείτε και εμένα ολίγον τί συντηρητική )όταν ακούω ότι έχω κάνει εκτρώσεις και δεν νιώθω καθόλου άσχημα, λιγάκι με ξενίζει.Θεωρώ ότι για να φτάσει μια γυναίκα να πάρει μια τέτοια απόφαση πρέπει να υπάρχουν και σοβαροί λόγοι.Δεν είναι ψωμοτύρι ,είναι μια διαδικασία που ενέχει κινδύνους για την υγεία της γυναίκας ,και δεν είναι λύση να κάνεις συνέχεια εκτρώσεις!Για αυτό το λόγο υπάρχουν οι προφυλάξεις. Τώρα να κάνεις συχνά και δεν σε νοιάζει κιόλλας , συγνώμη αλλά μου δίνεις την εικόνα μιας ανεύθυνης και αναίσθητης ,μην σου πω, γυναίκας! Όλα αυτά τα λέω επειδή κάποια στιγμή έκανε η αδερφή μου έκτρωση , και το έζησα από πολύ κοντά.Ήμουν από τους ανθρώπους που της είπα ξεκάθαρα ότι η μόνη λύση ήταν αυτή.Την στηρίξαμε ψυχολογικά όσο πιο πολύ μπορούσαμε. Δυστυχώς ακούσαμε και από κάποιους κουτσομπολιά και όλα τα άσχημα που είπα παραπάνω(τα νέα για την έκτρωση έγιναν γνωστά από την δουλειά της όπου για να πάρει άδεια έπρεπε να μην κάποια πράγματα,δεν είναι ότι το κάναμε εμείς βούκινο).