#5 Δε φαντάζεσαι πόσο ταυτίζομαι μαζί σου. Σε περιόδους πολλής δουλειάς και τρελού στρες, το να διαβάσω λογοτεχνία, και να έχω το βαθμό συγκέντρωσης που αυτό απαιτεί, μου φαίνεται ακατόρθωτο. Ακόμη και στα ρεπό το μόνο που θέλω να κάνω είναι να αφήσω τον εγκέφαλό μου απλά να υπάρχει, να μην τον απασχολώ με τίποτα.Στην περίπτωσή σου όμως, νομίζω πως μεγάλο ρόλο παίζει η ενέργεια που επενδύεις στη δουλειά, καθώς και η προσαρμογή στο νέο μοτίβο ζωής (με όλο τον όγκο πληροφοριών που λαμβάνεις). Άπαξ και συνηθίσεις και προσαρμοστείς, τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα.
