Το συγκεκριμένο περιστατικό έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης και ελπίζω να αποδοθεί -όντως- δικαιοσύνη, δεδομένων και των πιέσεων του περιγύρου, που τίθεται υπέρ της δολοφονημένης γυναικός.Τις *διαφορές* -στο μέτρο του δυνατού- στα εν λόγω κοινωνικοπολιτικά και γεωγραφικά πλαίσια πιστεύω πως τις γνωρίζω και φρίττω.Εσύ, όμως, μπορείς να αναγνωρίζεις τις *ομοιότητες* της επιθετικής συμπεριφοράς των x,y,ω ανδρών, οι οποίες δεν είναι -απαραιτήτως- εγγενείς και ουσιοκρατικές και που παρουσιάζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης; Ή μήπως επαναπαύεσαι στις "πολιτισμένες" σου δάφνες;…Κάθε βδομάδα, για να μην πω πιο συχνά, στην Ελλάδα, προκύπτουν περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας που αρνούμαι να ονομάζω εγκλήματα «πάθους», καθώς το πάθος δηλώνει και επιρρίπτει ευθύνη στην γυναίκα (που "κάπως προκάλεσε την τύχη της") και δίνει ένα ελαφρυντικό στον άνδρα (γιατί "άνδρας είναι -ζώον δηλαδή- τι να κάνει και αυτός"). Αυτά είναι εγκλήματα -ΕΝ ΨΥΧΡΩ- πολλές φορές, με θύματα γυναίκες, που καλούνται να γίνουν αποδέκτες του παραλόγου και της πλήρους αδυναμίας των συγκεκριμένων ανδρών να διαχειριστούν την απόρριψη (εικονική ή πραγματική, καινούργια ή παλαιά) ή οτιδήποτε άλλο τους κάνει να νομίζουν ότι η εξουσία τους, ορίζει ποια ζει και ποια πεθαίνει, ποια ζει βιασμένη, ποια όχι, ποια ζει καμένη ή σιδερωμένη και ποια όχι κ.λπ..