Ανατρίχιασα σύγκορμη γιατί έχω μια σχεδόν συνομήλικη γιαγιά που είναι ίσως ο πιο αγαπημένος μου άνθρωπος στον κόσμο.Είχα φρικάρει όταν απλώς της είχαν αρπάξει λεφτά μέσα από την τσάντα. Αυτό που περιγράφεις όμως είναι εφιαλτικό.Δυστυχώς, καταλαβαίνω πώς νιώθει, για μια γυναίκα στα χρόνια της, που μεγάλωσε σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Εκείνη τη στιγμή τον σοκ και η ντροπή την εμπόδισαν να μιλήσει, τώρα πλέον υπάρχει το επιπλέον εμπόδιο ότι είναι ο λόγος της ενάντια στον δικό του, για κάτι που (λογικά) δεν μπορεί να στηριχθεί από κανέναν απτό αποδεικτικό στοιχείο.Αλλά η ατιμωρισία μου ακούγεται ανυπόφορη! Εξάλλου μιλάς και για άλλες γυναίκες: Μπορείς να συνεχίσεις το αρχικό σου πλάνο, αφήνωντας την γιαγιά σου απ' έξω; Όχι να πας να τον βρεις κατ' ιδίαν, φυσικά!Μπορείς να προσπαθήσεις να εντοπίσεις αυτές της υπαλλήλους του; Να δεις αν υπάρχουν ίσως περιστατικά πιο πρόσφατα, εις βάρος νεώτερων γυναικών που να έχουν τις δυνάμεις να κυνηγήσουν αυτήν την υπόθεση; Ειδικά αν υπάρχουν πολλά περιστατικά δεν θα είναι πιο εύκολο να αποδειχθούν; Ο Κόσμπι διώκεται για εγκλήματα που έκανε πριν πολλά χρόνια!