Το σχολιο σου με εκανε να θυμηθω εποχες σχολειου,καλοκαιρι που κοριτσακια πηγαιναμε για μπανιο,τα λεωφορεια ξεχειλα απο κοσμο και σχεδον παντα υπηρχε καποιος που τριβοταν επανω μας,επιανε οτι εβρισκε προχειρο,μας κολλαγε στις πορτες για να μην μπορουμε να κουνηθουμε κλπ και με εκπληξη συνειδητοποιω πως αυτο που καναμε ηταν η να μαζευομαστε ολες οσο πιο μακρυα μπορουσαμε η να κατεβαινουμε,ισως μια φορα να το ειπαμε στον οδηγο,δε θυμαμαι...και μου προκαλει τρελη εκπληξη γιατι τωρα,ειδικα αν δεν ημουν και μονη,θα τον εκανα ρομπα και η θα τον πηγαινα στο πρωτο τμημα στο δρομο η θα τον πεταγα με κλωτσομπουνιδια εξω αντι να κατεβω εγω.Τωρα με την περιγραφη σου το θυμηθηκα!Οπως και να εχει πλεον εχω ενα μοτο στη ζωη μου,τιποτα δεν επιτρεπω να περασει ατιμωρητο,ειτε συμβαινει σε εμενα ειτε συμβαινει μπροστα μου.Ακομα και οταν δεν μιλαμε για ποινικα κολασιμες πραξεις και ειναι εστω ανηθικη συμπεριφορα.Τιποτα,ποτε και για κανεναν!Αν χτυπησει τη δικη μου πορτα κατι τετοιο θα επιδιωξω τη δικαιωση μου και την τιμωρια,οποια και αν ειναι,αυτου που το εκανε,αν ειναι στην πορτα του διπλανου απλα δεν θα αδιαφορησω μηπως και σταθω τυχερη και προσπερασει τη δικη μου.Τιποτα και για κανεναν!Απο εμενα τουλαχιστον ο ανθρωπος που θα προσπαθησει να με εκμεταλλευτει,να με χρησιμοποιησει,να με πατησει θα το βρει μπροστα του οπως μπορω!Η ατιμωρησια για εμενα μεταφραζεται σε επιβραβευση και δεν το επιτρεπω!