Δεν μπορώ να κατανοήσω το σκεπτικό ενός δασκάλου που αρνείται σε ένα παιδί την έξοδο από την αίθουσα για αυτό το θέμα. Για ποιο λόγο, για να μην "χαλάσει το μάθημα"; Εδώ γελάμε.Όταν ένας μαθητής επικαλείται βάσιμο λόγο για να βγει από την αίθουσα, ο δάσκαλος πρέπει να το αφήνει, ακόμα και αν δεν είναι σίγουρος ότι ισχύει. Δηλαδή εάν ζητήσει κάποιος μαθητής να πάει τουαλέτα (πολύ λιγότερο σοβαρό από την ινσουλίνη προφανώς), ο δάσκαλος υπάρχει περίπτωση να του πει "όχι";; Και αν το παιδί τα κάνει πάνω του μετά, την ταπείνωσή του θα την εξαφανίσει ο δάσκαλος;Όποιος ζητάει να βγει, επικαλούμενος βάσιμο λόγο, πρέπει να βγαίνει και αν αυτό διαπιστωθεί ότι γίνεται ασυνήθιστα συχνά, τότε το σχολείο συζητά με τον κηδεμόνα, για να δει εάν υπάρχει πραγματικά κάποιο πρόβλημα ή αν το παιδί βρίσκει δικαιολογίες για να φύγει από το μάθημα (π.χ. ένα παιδί να ζητάει συνεχώς να πάει τουαλέτα).Είναι πολύ προτιμότερο ένα παιδί να χάσει λίγες ώρες μάθημα αδικαιολόγητα, από το ενδεχόμενο 1/1.000.000 του να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας ή ψυχολογίας.Τι πιο απλό, ανθρώπινο και λογικό;