#7Πόσο σε συμπονώ και σε καταλαβαίνω. Ο πατέρας σου είναι απαράδεκτος και δυστυχώς είναι πολλοί γονείς έτσι.Προσωπικά όταν κάποια στιγμή πήρα αρκετά κιλά (πάνω από 20), η μάνα μου τρελάθηκε, με έπρηζε για χρόνια πώς είμαι έτσι κτλ, έφτασε μάλιστα να δείχνει φωτογραφίες μου σε συγγενείς και φίλους για να αποδεικνύει πόσο πάχυνα! Ο αρραβωνιαστικός μου ήταν χαλαρός, ποτέ δεν με έκανε να αισθανθώ άσχημα, γενικότερα κι εγώ ανεξάρτητη, με δουλειά και όλα τα καλά, αλλά η κριτική για τα κιλά ήταν απίστευτη. Ακόμα αντιπαθώ δυο θείους που μου μίλησαν πολύ απαξιωτικά για το πώς είχε γίνει το σώμα μου, λες και υπάρχουμε μόνο για να τους προσφέρουμε ικανοποιητικό οφθαλμόλουτρο. Τελικώς εγώ τα έχασα τα κιλά, μετά από μια οχταετία, επειδή εγώ το ήθελα και γι'αυτό είχε και μόνιμο αποτέλεσμα, ενώ πριν κάθε δίαιτα αποτύγχανε. Φυσικά η μάνα μου έχει άλλα πράγματα για να με απαξιώνει, μη νομίζεις ότι γλιτώνεις. Ο γονιός που θέλει να σε κατακρίνει και δεν τον νοιάζει αν πληγώνεσαι θα το κάνει πάντα, όσο τέλεια κι αν προσπαθήσεις να γίνεις. Κοίτα να ευχαριστηθείς το γάμο σου, όπως είσαι τώρα. Το σημαντικό είναι ότι γυμνάζεσαι και είσαι υγιής (κι εγώ δεν έπαψα ποτέ), όλα τ'άλλα είναι βλακείες. Σε ένα γάμο υπάρχουν πάντα οι κακοπροαίρετοι που και σούπερ μόντελ να θυμίζει η νύφη θα βρουν να πουν κάτι (π.χ. βαρύ μακιγιάζ, τι το ήθελε αυτό το μαλλί κτλ), δεν υπάρχει σωτηρία. Οι υπόλοιποι θα χαρούν με τη χαρά σας, ανεξάρτητα από τα κιλά ολονών. Ο πατέρας σου είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τα αισθήματα του.
