#2.Μακάρι σ όλη σου την ζωή να αντιμετωπίσεις τέτοιου τύπου προβλήματα.Στα 22,με σπουδές και δουλειά που προοιωνίζει ένα πολύ ελπιδοφόρο μέλλον ,τα υπόλοιπα θα μπουν στην θέση τους ως δια μαγείας ,κάποια στιγμή.Εστίασε στο παρόν.Θεωρώ ότι ένα από τα κλασσικά λάθη που μπορεί να κάνει κάποιος ο οποίος εγκαταλείπει τα πάτρια εδάφη είναι να μείνει πεισματικά προσκολλημένος συναισθηματικά σ ό,τι νομίζει ότι του παρέχει οποιουδήποτε είδους ασφάλεια στην Ελλάδα.Ανθρώπινο και κατανοητό,πλην όμως καθηλώνει αυτός ο τροπος αντιμετώπισης.Για τον έρωτα της ζωής σου θα κάνεις απολογισμό,λίγο πριν φύγεις από τούτο τον κόσμο,όχι στα 22.Άνοιξε τα μάτια σου καλά και αφουγκράσου τον κόσμο γύρω σου και τον εαυτό σου,πώς αντιδρά στα ερεθίσματα.Αν είναι να μείνετε μαζί,θα μείνετε.Δεν παράτησες κανέναν.Την ζωή σου πασχίζεις να βελτιώσεις.Άλλος θα το κάνει για λογαριασμό σου; Μην αυτοπαγιδεύεσαι,αυτοπεριορίζεσαι και εγκλωβίζεσαι σε διλήμματα που, αν μη τι άλλο,δεν είναι του παρόντος.Καλή παραμονή ,να εκμεταλλεύεσαι δημιουργικά και χαρούμενα και το τελευταίο δευτερόλεπτο του χρόνου σου εκεί.