Ohai! Ευχαριστώ πολύ To_Lemoni για τις συμβουλές :) Βλέπω διάφορα από αυτά που αναφέρεις και είναι από τους λόγους που προβληματιζόμουν γενικά όσον αφορά το "ακαδημία VS real life" Γενικά για να ξεκαθαρίσω ένα-δυο misconceptions που ίσως δημιούργησα:1. Δεν θεωρώ αυτονόητο ότι θα βρω αμέσως δουλειά, απλώς ο τομέας που σπουδάζω καλώς ή κακώς έχει μια rising διάθεση αυτό το διάστημα, στο πανεπιστήμιο κυριαρχεί μια "σας χρειάζονται άμεσα" διάθεση και σε όποιο meetup έχω πάει ψάχνουν κόσμο. 2. Δεν θεωρώ τα 35Κ άπειρα λεφτα, αλλά είναι ΥΠΕΡαρκετά για πρώτο μισθο σε graduate ρόλο, μόλις πατήσεις το πόδι σου έξω από το πανεπιστήμιο (και δεν είναι καν αυτό που συμβαίνει συνήθως - το συνήθως είναι 40+) και επίσης είναι ΑΠΕΙΡΩΣ καλύτερα από τα 16Κ που σου δίνει το πανεπιστήμιο αν κάνεις PhD. Που είναι μια κάποια διαφορά, έστω κι αν η Α,μπα δεν ήταν amused με το ποσό. 3. Ένα μεγάλο μέρος της παιδικής μου παρέας κάνουν ή θα κάνουν διδακτορικό (και ίσως έχει να κάνει με το φωτοστέφανο, ίσως έχει να κάνει και με το ότι είμαστε αρκετά "καλοί" σ'αυτό που σπουδάσαμε - as in ακαδημαικά - για να το κάνουμε, ίσως ή με το ότι μεγαλώσαμε με κάποιο τρόπο που μας έφερε σε αυτό το μονοπάτι όλους μαζί) οπότε το βλέπω ήδη αυτό με τα λεφτα/παρέες/ζωή κτλ και είναι κάτι που με προβληματίζει επίσης, γι αυτό και διχάζομαι.Από κει και πέρα, λίγο καιρό μετά που έστειλα την ερώτηση αποφάσισα ότι δε χρειάζεται να το υπεραναλύω τόσο και ότι αν ασχοληθώ με σκοπό και για τα δύο eventually κάποιο θα κάτσει. Και κάποια ευκαιρία θα είναι καλύτερη από την άλλη ή κάποια θα με ενδιαφέρει ανάλογα. Και κανένα δε θα είναι για κακό, γιατί και τα δυο έχουν καλά και κακά anyway. Αλλά μέχρι να έρθει κάτι χειροπιαστό δε μπορώ να ξέρω. Αλλά στην τελική ο,τι και να επιλέξω σε κανένα από τα δύο δε με αναγκάζει κανείς να μείνω αν δε μου αρέσει ο τρόπος που ζω.
