#2 Περνάς μία απολύτως αναμενόμενη φάση.Είσαι πολύ θεληματική που βρήκες το κουράγιο να αποχωρήσεις ενόσω ήσουν ακόμα συναισθηματικά εμπλεκόμενη.Δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας,μπράβο σου.Οι περισσότεροι μηρυκάζουν τα ίδια και τα ίδια,κουράζοντας κι εκνευρίζοντας τους πάντες,και τον εαυτό τους,μην έχοντας την δύναμη να αποχωρήσουν όταν μία σχέση δεν τους καλύπτει πλέον.Θα βρεις αυτό που ψάχνεις,τα 30 και κάτι είναι η τέλεια ηλικία γι αυτό,εισαι συνειδητοποιημένη.Όσο για τον πόνο που αισθάνεσαι τώρα,να θυμάσαι αυτό:απλα,μια μέρα θα ξυπνήσεις και δεν θα τον νιώθεις πλέον,θα τον έχεις ξεπεράσει.Με την πάροδο του χρόνου,όλα τα γεγονότα χάνουν την βαρύτητά τους,ακόμα και ο θάνατος,δεν πονάνε πια τόσο πολύ.Αν παρ όλα αυτά αισθάνεσαι ότι χρειάζεσαι στήριξη ,να την ζητήσεις από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας.Θα σου κάνει καλό.Καλή συνέχεια!
