Συμφωνώ σε όλα, με έμφαση στη δεύτερη φράση σου: Σε μια τεράστιο μάζα υπάρχουν όλα τα ήδη ανθρώπων. Εμείς για να τους συμπονέσουμε νιώθουμε την ανάγκη να τους ωραιοποιήσουμε, αλλά δεν είναι δυνατόν σε τόσες χιλιάδες να μην υπάχουν και καθίκια και εγκληματίες, όπως υπάρχουν οι φιλότιμοι και οι ήρωες, και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις.Ακόμη και να μην τους αναγνωριστεί το ελαφρυντικό της τραγικής τους κατάστασης -πράγμα ήδη άδικο- πώς γίνεται να απαιτείται να είναι καλύτεροι από εμάς τους ίδιους; Γιατί; Αν επιλέξουμε 57.000 Έλληνες με κλήρωση, είναι δυνατόν ανάμεσά τους να μην υπάρχουν 5 καθίκια; Μόνο στην Α,μπά έχουμε διαβάσει για κάθε λογής προβληματικούς, να μην πιάσω καν τα δελτία ειδήσεων...