#1 Όσο κι αν το τόνισε η Λένα, δεν κρατιέμαι να μην το ξανατονίσω: Το σημαντικότερο όλων σε αυτήν την κατάσταση είναι η στάση του άνδρα σου (και αντιστοίχως, σε κάθε περίπτωση, η στάση του παιδιού απέναντι στον γονιό, και όχι της νύφης/γαμπρού).Και αυτή, όπως την περιγράφεις, είναι υποδειγματική. Είναι λογικότατο να σε πνίγει η συμπεριφορά της, αλλά είσαι πολύ τυχερή μέσα σε αυτή την ατυχία. Προσπάθησε να τον ενθαρρύνεις διακριτικά και να τον στηρίζεις, γιατί θέλει υπομονή και αντοχές να τα βάζεις συνεχώς με τους γονείς σου. Όσο γίνεται, απόφυγε να του γκρινιάξεις πολύ για τη μητέρα του, εφόσον δείχνει να αντιλαμβάνεται μόνος του την κατάσταση και δρα αναλόγως. Όσο η συμπεριφορά του παραμένει σωστή, η μητέρα του μπορεί να είναι απλώς ένας κακός κομπάρσος στη ζωή σας. Μην την αφήσεις να διαβρώσει τη σχέση σας γιατί θα είναι μεγάλο κρίμα. Τέτοιους ανρθώπους τους αγνοούμε, είναι το καλύτερο όπλο.