Μια παρατήρηση: Δεν μπορείς να απαιτείς από μια όπερα διαλόγους/πρόζα. Ο διάλογος γίνεται τραγουδιστά, αλλιώς δεν είναι όπερα, είναι μιούζικαλ.Επειδή δεν το έχω δει, δεν μπορώ να πω τίποτα, παρά μόνο να εκφράσω συμπάθεια ως αντιστάθμισμα σε αυτό το κακότροπο θάψιμο που έφαγε από τον "κριτικό". Και θα προτιμούσα σε καιρό κρίσης να επενδύουν οι παραγωγοί περισσότερο στην αξία της φωνής των ηθοποιών/ερμηνευτών παρά σε σκηνικά και κοστούμια, εφόσον δεν γνωρίζουν αν θα αποσβεσθεί το κόστος αυτό. Με λίγη φαντασία, φτιάχνεις αριστουργήματα από το τίποτα.
