Διαβάζω βιβλία, βλέπω αστεία βιντεάκια και ακούω τραγούδια στο youtube, γκουγκλάρω αυτά που μ' ενδιαφέρουν, κάποιες Κυριακές αγοράζω εφημερίδα ( χωρίς προσφορές ), πηγαίνω σινεμά, παλιότερα και θέατρο, γυμνάζομαι ( σε λογικά πλαίσια ), μαγειρεύω, γεμίζω το χρόνο μου με όσα μ' ενδιαφέρουν. Δεν έχω νιώσει την ανάγκη να δω τηλεόραση τα τελευταία 2 χρόνια. Κάποιες φορές θα ήθελα να δω dvd, ή καμιά σειρά τύπου csi κλπ αλλά η προοπτική του να υποσκάπτω τον εαυτό μου με τη διάβρωση από κάκιστο ακαλαίσθητο χιούμορ που μόνο μελαγχολία προκαλεί με τους τακτικισμούς και τον κομπλεξικισμό αυτό ούτε για μια φορά. Και νομίζω ότι πολύ έχει συζητηθεί πια αυτός ο άνθρωπος, σαν το Χατζηνικολάου παλιότερα που άρεσε στις γιαγιάδες και προωθήθηκε.