atman Στην σκέψη σου έχω να κάνω δύο παρατηρήσεις. Πρώτον 40 χρόνια δεν προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τίποτε αλλά βαδίζαμε αμέριμνοι (κάποιοι) και ένοχοι (κάποιοι) το δρόμο του χαμού. Δεν βλέπω δηλ κάποια προσπάθεια που απότυχε, αλλά μη προσπάθεια. Δεύτερον, ακριβώς το γεγονός του "παρα πέντε " είναι που εγκυμονεί αυξημένους κινδύνους λήψης τραγικών αποφάσεων. Είναι σημαντικό το τώρα και τα άμεσα προβλήματα, και οι πιέσεις και οι εκβιασμοί και ότι άλλο θέλεις, είναι όμως σημαντικό αν όχι και σημαντικότερο το να μην καταδικάσουμε εντελώς το μέλλον. Δεν ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου όταν λες ότι υπόλοιπος κόσμος, αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι είμαστε αρκετά μικροί για να έχουμε την πολυτέλεια να απεμπολήσουμε τα λίγα που απομένουν να μας ανήκουν