Ο Αρκάς προφανώς βρήκε μία τέρμα σουρεάλ κυβέρνηση, βούτυρο στο ψωμί του και πολύ πολύ καλά κάνει. Όμως θεωρώ πως σε γενικές γραμμές στην εν λόγω "καθαρά" πολιτική του απόπειρα (γιατί θεωρώ πως γενικά πάντα ήταν βαθύτατα πολιτικός), έχασε λίγο εκείνο το αναπάντεχο χιούμορ του που σε έκανε να σκας στα γέλια αιφνιδιασμένος μην μπορώντας ποτέ μα ποτέ να προβλέψεις που το πάει... Παραμένει αστείος, κοφτερός στα λογοπαίγνια αλλά πολύ μα πολύ συγκεκριμένος... Σαν να εκφράζει πλέον την maintream κοινή αίσθηση, ενώ μας είχε μάθει να προβληματίζεται πάνω σε αυτήν και συχνά να την ανατρέπει... Είναι τρομερά σκίτσα αλλά δεν είναι σκίτσα του καλού Αρκά που αγάπησα. Σαφώς βέβαια τρέχουν παράλληλα ευτυχώς και οι άλλες σειρές του...