( Ενα σπανιο ντοκουμεντο για τον πολεμο που δεν εχει δημοσιευτει εκτενως στα ελληνικα μηντια ).Ο Μπλερ εκανε αυτο που ηθελε η Αμερικη. Παντα ελεγε οτι θα παρει το μερος της Αμερικης, παροτι στην αρχη και μεχρι να μπει το ετος 2003, ειχε επιφυλαξεις ( δεν εμπιστευοταν τον Τσενε'ι' ).Με αυτες τις επιφυλαξεις πεταξε στο Καμπ Ντε'ι'βιντ, στην αμερικανικη προεδρικη εξοχικη κατοικια στην Πολιτεια του Μεριλαντ - οπου ειχε σφραγιστει η ειρηνη μεταξυ Αιγυπτου/Ισραηλ υπο την προεδρια Καρτερ και αυτη μεταξυ Παλαιστινης/Ισραηλ το Οσλο-93 υπο την προεδρια Κλιντον ( που δεν διατηρηθηκε ) - για να ζητησει απο τον Μπους ΙΙ να "νομιμοποιησει" τον πολεμο ζητωντας ψηφο απο τον ΟΗΕ. Η ημερα της επισκεψης ηταν 7 Σεπτ 2002.Ο Μπους ΙΙ, μετα απο εντονη συνομιλια του διαβεβαιωσε οτι θα 'παιρνε τον "δρομο του ΟΗΕ" στις 12 του μηνα, οταν θα μιλουσε στο Σωμα των Ηνωμενων Εθνων, στη Νεα Υορκη.Καθως γραφοταν το περιεχομενο της ομιλιας που θα εδινε στον ΟΗΕ απο τους προεδρικους κειμενογραφους του, ο Μπους ΙΙ αποφασιζει να προσθεσει μια φραση που λεει οτι : "οι ΗΠΑ θα δουλεψουν με τον ΟΗΕ - θα ζητησουν μια νεα αποφαση ( resolution ) του ΟΗΕ για το Ιρακ", παροτι υπηρχε συνεχης πιεση να μη γινει κατι τετοιο απο τον αντιπροεδρο Τσενε'ι' και εν μερει απο τον Ραμσφελντ, τους πιο υψηλοβαθμους κυβερνητικους του νεοσυντηρητικου τροπου σκεψης.Δυο μερες πριν την ομιλια του Μπους ΙΙ στον ΟΗΕ και το 21ο προσχεδιο του κειμενου της ομιλιας δεν εμπεριειχει τιποτα που να ζητα απο τον ΟΗΕ να κανει κατι. Αλλα το βραδυ της 11ης Σεπτ του 2002, το βραδυ πριν την ομιλια δηλαδη, ο προεδρος των ΗΠΑ συνομιλει με τον Κολιν Παουελ και την Κοντολιζα Ρα'ις ( που τρεχαν το Υπουργειο Εξωτερικων των ΗΠΑ εκεινη την περιοδο ) και τους ανακοινωνει οτι ειχε αποφασισει να προσθεσει την γραμμη για "ψηφοφορια στον ΟΗΕ ( UN Resolution )" στο κειμενο.Οταν ομως εδινε την ομιλια το επομενο πρωι απ το βημα του ΟΗΕ, η φραση αυτη - με καποιο τροπο - ελειπε απο το κειμενο στο TelePrompTer...Οταν το καταλαβαινει ο Μπους ΙΙ, αυτοσχεδιαζει τη φραση (ad-libbed) λεγοντας " θα εργαστουμε με το Συμβουλιο Ασφαλειας του ΟΗΕ για τις απαραιτητες - resolutions".Επιφανειακα αυτο εδειχνε να ειναι μια νικη για τον Παουελ και το στρατιωτικο κατεστημενο των ΗΠΑ, το CFR, τον Γιωργο Τενετ και ολους αυτους που εναντιωνονταν στη μονοπλευρη στρατηγικη των νεοσυντηρητικων ( Περλ-Γουολφοβιτζ-Λιουις-Αντελμαν-Φα'ι'θ ( ενας απο τους κειμενογραφους του Μπους ΙΙ)-Λεντιν-Καγκαν-Μπολτον-Φρουμ-Σβαρτζ-Κριστολ και τη δεξαμενη σκεψης ΑΕΙ που εκπροσωπουσε αυτο το μικρο και εναλλασομενο σε λιγα αλλα γκρουπ πιεσης με διαφορετικη ιεραρχια αλλα ιδια ιδεολογια, αριθμο ατομων.Κρατησε ομως λιγο γιατι οι νεοσυντηρητικοι οχι μονο δεν επηρεαστηκαν απο την κινηση Μπους ΙΙ, νικωντας καθε αντιπολεμικη στρατηγικη, αλλα το χρησιμοποιησαν ως επιχειρημα υπερ τους ( αυξανοντας την πιεση στον Σανταμ να πρεπει να αποδειξει αυτος οτι δεν εχει παρανομα οπλα και αυξανοντας την εξουσια των ελεγκτων του ΟΗΕ, δυο κινησεις-προκληση που τον παγιδευαν σε σιγουρη τιμωρια, ειτε ειχε - ειτε δεν ειχε οπλα ). Πηγη : Stephen J. Sniegoski, Ph.D. 2008 ( σελιδα 179 ).