Φεύγουν οι κρατικές υπηρεσίες από κεντρικά σημεία της τουριστικής πρωτεύουσας εξαιτίας ενός αριθμού αντικοινωνικών ατόμων χωρίς παιδεία και ήθος, ίσως και πάσχοντες από ψυχολογικές παθήσεις, τα απτά αποτελέσματα των κακότυχων, διαλυμένων και αποτυχημένων οικογενειών (όταν αυτές υπάρχουν). Παράλληλα, αποτυπώνεται με τα πιο μελανά χρώματα η εικόνα των ελληνικών πανεπιστημίων αφού άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη, την έρευνα, τα γράμματα, κυκλοφορούν σε αυτούς τους χώρους και τους υποβαθμίζουν ποικιλοτρόπως. Είναι ευλογία να κάνεις μάθημα ιδιαίτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου το οποίο αποτελεί μνημείο ιστορίας και αρχιτεκτονικής. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την καλλιέργεια, την μόρφωση και αισθητική των συγκεκριμένων δύσμοιρων, δύστυχων και άτυχων ατόμων. Και στον ισχυρισμό ότι όλα γίνονται με σκοπό την κοινωνική επανάσταση τότε πολύ απλά υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι από το να πυρπολείς λεωφορεία/τρόλεϊ για να αντιταχθείς το σύστημα και να έχεις το κοινωνικό σύνολο με το μέρος σου. Σε πολλές περιπτώσεις, ο χουλιγκανισμός, ο μηδενισμός, ο φασισμός και η αλητεία αποκρύπτονται κάτω από τον μανδύα της ιδεολογίας. Για όσους έχουν την εμπειρία σπουδών ή ακόμα και επίσκεψης στα αντίστοιχα Πανεπιστήμια-μνημεία του εξωτερικού, γνωρίζουν πως τέτοιες συνθήκες και καταστάσεις - να πετροβολούν κουκουλοφόροι μέσα από το Πολυτεχνείο την στάση τηλεματικής - είναι απλούστατα ασσύληπτες. Κρίμα γιατί ακριβώς απέναντι από την στάση αυτή και το Πολυτεχνείο, αναπαλαιώθηκε ένα πανέμορφο κτίριο-ξενοδοχείο το οποίο αναβαθμίζει ακόμα περισσότερο το συγκεκριμένο σημείο της πολύπαθης Πατησίων.Σε φυσιολογικές συνθήκες, όλος ο χώρος των Εξαρχείων με τα όμορφα νεοκλασικά διάσπαρτα στα στενά θα έπρεπε να ήταν πλήρως αναβαθμισμένος με την καλαισθησία, και όχι τα γκραφίτι, να βασιλεύει ώστε να αποτελεί πόλο έλξης για όλο τον κόσμο και τους τουρίστες που μέχρι πρότινος έφευγαν άρων-άρων από τα ξενοδοχεία ακόμα και με ματωμένα κεφάλια (θυμηθείτε τον άτυχο Πορτογάλο τουρίστα που χάθηκε με το gps στα στενά της Αθήνας και βρέθηκε στον πετροπόλεμο της Στουρνάρη με ένα ανοιγμένο και αργότερα ραμμένο κεφάλι για σουβενίρ).
