Κι όμως, προς απάντηση δύο προηγουμένων σχολιαστών, το timing είναι στα πάντα. Ανά πάσα στιγμή γύρω μας γίνονται πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να μας αλλάξουν όλη την πορεία. Από το να μας πατήσει αυτοκίνητο γιατί λόγω της συμπεριφοράς μας είμασταν απρόσεχτοι (ενώ στο μέλλον πχ λόγω εμπειριών έχουμε γίνει πιο προσεκτικοί) μέχρι την αίσθηση περιπέτειας που μας κατακλύζει ένα απόγευμα που πήραμε προαγωγή, νιώθουμε στην κορυφή του κοσμου και τολμήσαμε για αυτόν τον λόγο να μιλήσουμε στη διπλανή κοπέλα στο μπαρ με την οποία καταλήγουμε να παντρευτούμε. Όλα είναι συγχρόνως ρευστά και σταθερά ταυτόχρονα. Αυτό επεκτείνεται και στις διαθέσεις, τις απόψεις, τα θέλω, κλπ. Μπορεί να βλέπεις κάθε μέρα έναν άνθρωπο στη δουλειά και να μη σου κάνει καμία αίσθηση και ένα βράδυ που έχεις μεθύσει τον βλέπεις με άλλο μάτι και ξαφνικά σου φαίνεται ελκυστικός, όμορφος, καλός, άξιος και ότι άλλο σε κάνει να τον ερωτευτείς, είστε δύο χρόνια μαζί και πάτε για γάμο και μετά πεθαίνει ένας συγγενής σου και πέφτεις σε κατάθλιψη, τα συναισθήματά σου αλλάζουν και μετά δεν μπορείς ποτέ ξανά να τον δεις με το ίδιο μάτι. Αν συνέβαινε 5 χρόνια αργότερα εσύ μπορεί να μην έπεφτες σε κατάθλιψη και να μην χωρίζατε ποτέ. Αν λοιπόν ήσουν ήδη σε κατάθλιψη όταν τον γνώριζες θα έκανες σχέση μαζί του; (κανένας δεν μπορεί να το ξέρει).Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι σίγουρο ότι αν ήταν καλό το τάιμινγκ σίγουρα όλα θα πηγαίνανε καλά μεταξύ σας (αν δεν κλαιγόσουν ακόμα για τον πρώην σου). Τα σενάρια είναι πολλαπλά, οι πιθανότητες διάφορες και μόνο μία προδιάθεση μπορείς να αναγνωρίσεις του στυλ "αυτός ο τύπος αν ήμουνα σε άλλη φάση μάλλον θα ταιριάζαμε γιατί έχει αυτό κι αυτό κι αυτό που μου αρέσουν και θα είχε καλές πιθανότητες μία συνέχεια αλλά μπορεί στην πορεία να ανακάλυπτα κάτι που δεν μου αρέσει και τελικά τζίφος η υπόθεση". Όσο και να νομίζουμε ότι η ζωή μας είναι σταθερή και την ελέγχουμε ή τα συναισθήματά μας η αλήθεια είναι ότι μόνο εκ των υστέρων εξετάζοντας προς τα πίσω το βλέπουμε αυτό, το μέλλον κρύβει αμέτρητα σενάρια.