Το 'χω ανακαλύψει απ' τα 90's κι αυτό που έχω να πω είναι ότι οι γεύσεις του είναι αδύνατο να περιγραφούν μέσα από ένα άρθρο. Πρέπει να κάτσεις εκεί, να (προσπαθήσεις να) δοκιμάσεις τα πάντα, με μπυρίτσα ή κρασί κι αν αντέχεις, παγωμένη βότκα ως χωνευτικό.Προσπαθώ να μη διαφημίζω αυτό το μαγαζί. Αντ' αυτού, βρίσκω 3-4 φίλους (κάποιους που δεν έχουν ξαναπάει κατά κύριο λόγο) και τους τραπεζώνω εκεί. Χωρίς ν' αναφέρω "Πάμε σ' ένα Ρώσικο" γιατί έτσι θα χαλάσει η μισή έκπληξη.Ακόμα κι αν πηγαίνω πιο αραιά τώρα τελευταία, αν μπορούσα να επιλέξω μια επιχείρηση να μην επιρρεαστεί από την κρίση, θα διάλλεγα τη Βαλεντίνα χωρίς 2η σκέψη.
