Πολύ καλό άρθρο. Απ'ότι θυμάμαι δεν υπήρχε Έλληνας στη ξενιτιά που να μην ήταν συλλέκτης. Όταν έφτανε το γράμμα, πρώτα προσπαθούσες να βγάλεις το γραμματόσημο χωρίς να το σκίσεις. Το κοιτούσες και έκλαιγες.