Το κείμενο έχει πολλές θέσεις.. Συμφωνώ πως ο θεσμός της βουλής των εφήβων είναι (ή κατάντησε) καθαρά συμβολικός και αντί να δίνει έναν «νεανικό» αέρα στη βουλή βλέπουμε ένα «βουλευτικό» αέρα σε νέους. Αλλά τώρα αν περιμένατε να δείτε τους εφήβους του school wave τι να σας πω… Θα ήθελα όμως να σταθώ στις «πληρωμένες» (ομολογώ πως δεν κατάλαβα αν χρησιμοποιείτε την λέξη όντως εντός ειρωνικών εισαγωγικών ή την επικροτείτε) απαντήσεις του Φίλη. «Επιθυμία μας είναι περισσότερη ουσία και όχι τύπος... Δεν μπορεί στο γυμνάσιο να διδάσκονται περισσότερες ώρες Αρχαία Ελληνικά και λιγότερες Νέα...» Γιατί δηλαδή είναι a-priori «τύπος» η διδασκαλία των αρχαίων. Ναι, να ΑΛΛΑΞΕΙ. Να γίνει με φιλικότερο τρόπο, ίσως από μικρότερη ηλικία, ή δεν ξέρω τι άλλο δεν είμαι φιλόλογος ή παιδαγωγός αλλά πάντως είμαι υπέρμαχος (της «λεκτικής» ερμηνείας) της φράσης του Βιτγκενστάιν: « Πρέπει να μιλάμε για αυτά που μπορούμε να μιλάμε». Η γλώσσα είναι το απόλυτο εργαλείο της σκέψης. Αν όντως θέλετε προοδευτικά μυαλά μάθετε τους πρώτα να σκέφτονται και αν θέλετε να τα μάθετε να σκέφτονται μάθετε τους την γλώσσα. Και μοιραία η νεοελληνική γλώσσα (όχι η γλώσσα των νεοελλήνων…), έχει τις καταβολές της πώς να το κάνουμε… Λοβοτομημένοι νέοι δεν είναι αυτοί που θέλουν τα αρχαία (έστω και με συνθηματάκια περί «ριζών» δεν πειράζει έφηβοι είναι συνθήματα λένε), αλλά αυτοί που γράφουν greeklish και όταν εκφράζουν μία άποψη κολλάν στην μέση της φράσης μην μπορώντας να βρούνε την συνέχεια χάνοντας ΚΑΙ τον ειρμό της σκέψης τους. Αυτό είναι μία θέση, διαφωνείς ή συμφωνείς. Τα του Φίλη (και τα δικά σας;) είναι απλά μία επίθεση στην θέση αλλά χωρίς αντιπρόταση…Δεύτερον, μας πειράζει το συνθηματική στην αρχή του κειμένου, αλλά δεν μας πειράζει το επίσης σύνθημα του υπουργού περί : «Περιούσιου λαού»; Η εθνική ταυτότητα είναι όντως μία ταυτότητα σε διαρκή κρίση και δεν μπορούμε με φοκλορ ενέργειες να συντηρούμε μηχανικά και χωρίς την ουσιαστική απαραίτητη μνήμη κάποιο ένδοξο παρελθόν. Αλλά από εκεί μέχρι να πετάς ειρωνείες στον άλλον που προβληματίζεται υπάρχει ένας κάποιος δρόμος. Δεν είπε το παιδί να κάνουμε γιορτές αλλά Παπαδόπουλος στο καλλιμάρμαρο, ούτε να ντυνόμαστε σε παραλλαγές και κυρίως ΔΕΝ είπε πως είμαστε ο περιούσιο λαός. Ιδεολογικά εγκάθετος προσωπικά εδώ, μου φάνηκε ξανά ο Υπουργός και όχι τόσο ο μαθητής… Η (κάπως φολκλορική να το δεχτώ) εκδήλωση εθνικής μνήμης, δεν είναι «στρατικοποίηση», και αναλογιζόμενος τις θέσεις για την ποντιακή γενοκτονία μάλλον αυτό εννοεί… Χωρίς να θέλω να καταφερθώ επί του προσωπικού, οι αναμνήσεις σας μπορεί να είναι μία οργισμένη εφηβεία που τα έσπαγε κόντρα στο κατεστημένο, αλλά έκτοτε το κατεστημένο προφανώς άλλαξε… Αν έχετε μείνει στο Θεολόγο με το γιλεκάκι, που μίλαγε για τάξη και ηθική σαν τον Ρώμα, και ήταν κάποτε η ενσάρκωση του «Ελλάς, ελλήνων, Χριστιανών» που αμφισβητούσαν οι έφηβοι τότε λυπάμαι αλλά οι εποχές άλλαξαν. Εκεινοι οι έφηβοι, έγιναν υπουργοί παιδείας –τρομάρα τους, και οι σημερινοί διαβάζουν -στην καλύτερη- schooligan ή ανταλλάσσουν βαριεστημένα μισές λέξεις στα smartphone. Όχι, εχθρός δεν είναι πια η χούντα των συνταγματαρχών (έλεος πέρασε μισός αιώνας και κάποιοι ακόμα είναι στα κάγκελα)… Είναι η κενή ουσιαστικών θέσεων «πρόοδος» εκείνων που την έριξαν… Είναι η αιώνια εφηβεία κάποιων...