Αρχικά, θέλω να ξεκαθαρίσω λίγο τη διαδικασία επιλογής των εφήβων βουλευτών. Η διαδικασία περιελάμβανε διάφορες εργασίες τις οποίες τα παιδιά έπρεπε να ολοκληρώσουν,από την πιο απλή πχ το ερωτηματολόγιο σε πιο συνθέτες όπως η έκθεση, κάθε μία από αυτές έδινε στα παιδιά κάποιους βαθμούς ανάλογους με τη δυσκολία της. Όσους περισσότερος βαθμούς είχες τόσο περισσότερες πιθανότητες υπήρχαν να κληρωθείς. Η κλήρωση γινόταν αρχικά ανάμεσα στα παιδιά που είχαν ολοκληρώσει όλες τις εργασίες και αν αυτά δεν συμπλήρωναν τον απαραίτητο αριθμό γινόταν κλήρωση ανάμεσα στα παιδιά που είχαν ολοκληρώσει τις αμέσως λιγότερες εργασίες.(Για το τελευταίο δεν είμαι απόλυτα σίγουρη).Ήμουν και εγώ υποψήφια για να βρεθώ στη Βουλή των Εφήβων ωστόσο, από δική μου αμέλεια δεν ολοκλήρωσα όλες τις εργασίες και έτσι οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως, δεν θέλω να πολυλογώ οπότε θα "μπω" κατευθείαν στο θέμα. Διαβάζοντας όλα αυτά τα άρθρα ότι τα παιδιά ακούγονται σαν συνταξιούχοι, σκέφτηκα ποια θα ήταν η δική μου άποψη πάνω σε αυτά τα ζητήματα, και αυτή θα αναλύσω στην συνέχεια. Αρχικά, όσον αφορά τα αρχαία πιστεύω ότι η κατάργηση τους δεν θα είναι η πιο ορθή απόφαση που μπορεί να πάρει η κυβέρνηση. Αλλά, κατά την γνώμη μου, πιστεύω ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να μειωθούν οι ώρες των αρχαίων ελληνικών και να αυξηθούν των νέων στις τάξεις του γυμνασίου καθώς τα παιδιά πάνε στο λύκειο χωρίς να γνωρίζουν πως να γράψουν μια συντακτικά, γραμματικά και δομικά σωστή έκθεση. Χωρίς όμως, όπως προείπα, να καταργηθούν τα αρχαία τελείως καθώς αποτελούν τη βάση της νέας ελληνικής γλώσσας και η γνώση βασικών στοιχείων μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα τη γλώσσα μας. Οι ώρες των αρχαίων στο λύκειο, τουλάχιστον στη πρώτη λυκείου, πιστεύω ότι θα έπρεπε να μείνουν όπως έχει και οι ώρες των νέων ακόμα και αν δεν αυξηθούν δεν θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα απο τη στιγμη που τα παιδιά θα ερχονται καλυτερα προετοιμασμένα απο το γυμασιο και στις δύο επόμενες τάξεις οι ώρες της έκθεσης αυξάνονται εφόσον αποτελεί και ένα από τα τέσσερα μαθήματα των πανελληνίων. Δεύτερον, πιστεύω ότι τα θρησκευτικά πρέπει να καταργηθούν στο λύκειο, έτσι και αλλιώς τα παιδιά πλέον δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα και απλώς αποτελεί άλλο ένα μάθημα που πρέπει να μάθουν παπαγαλία για τις εξετάσεις. Δεν συμφωνώ όμως με την κατάργηση του από τις μικρές τάξεις του δημοτικού. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν για τη θρησκεία τους όπως και για τις υπόλοιπες θρησκείες και στη συνέχεια να αποφασίσουν μόνα τους αν πιστεύουν ή όχι. Όπως κάναμε οι περισσότεροι, γνωρίζουμε σε τι δεν πιστεύουμε ή πιστεύουμε. Πως γίνεται όμως τα παιδιά να απορρίψουν ή να πιστεύουν σε κάτι για το οποίο δεν γνωρίζουν; Τέλος, τι να πω για τις παρελάσεις; Ο μόνος λόγος που δεν συμφωνώ με την κατάργηση τους είναι ότι αποτελούν μια υπενθύμιση για όσα συνέβησαν και κυρίως ένας λόγος για να μάθουν τα παιδιά την ιστορία λίγο καλύτερα και να μπορούν να απαντήσουν σωστά στην ερώτηση : "Τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου; " Στην οποία δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει τελείως ανόητες απαντήσεις και όχι μόνο στα χρόνια του δημοτικού που τα παιδιά είναι δικαιολογημένα να κάνουν κάποια λάθη. Συνοψίζοντας, το σύστημα της παιδείας στην Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι ένα "μαύρο χάλι" και η κυβέρνηση θα έπρεπε να εξετάσει αλλά σημαντικότερα θέματα.
