5 Πριν χρόνια φιλοξένησα για ένα βράδυ ένα φίλο του αδερφού μου. Καθήσαμε λοιπόν στο μπαλκόνι για λίγο, και μου έλεγε ακριβώς αυτά που λέει και ο Βασίλης μας, και ότι τον ενοχλεί τρομερά που οι Ελληνίδες αμέσως παρεξηγούν ένα κοπλιμέντο γιατί νομίζουν ότι ένας άντρας θέλει απαραίτητα να τους την πέσει, και ότι οι ξένες είναι ακομπλεξάριστες κτλ. Και μου πετάει και ένα κοπλιμέντο, και το παίρνω χαλαρά για να μη με θεωρήσει και μένα κομπλεξική και σνομπ, και φυσικά δέκα λεπτά αργότερα μου την πέφτει. Φεύγω φρικαρισμένη και κλειδώνομαι στο δωμάτιο μου (αισθάνομαι αηδιασμένη, ξέρω και την κοπέλα του με την οποία τα έχει χρόνια, και επιπλέον φοβάμαι καθώς είμαστε μόνοι στο σπίτι) αυτός αρχίζει να μου τηλεφωνεί συνεχώς, λέει να βγω να τα πούμε, με θερμοπαρακαλεί, και τελικά βγαίνω πιστεύοντας ότι θα μου ζητήσει συγγνώμη - και ο τύπος συνεχίζει τα ίδια ακάθεκτος!!! Και έτσι λοιπόν Βασιλάκη μας, αναρωτιέμαι: όταν πετύχεις την Ελληνίδα που δεν είναι σνομπ και όλα αυτά τα φρικτά που περιγράφεις, εσύ άραγε πως θα φερθείς;;