1. Νευρολόγος.2. Το "στρίβειν δια της πλαγίας οδού" είναι κάτι πολυ συνηθισμένο και βολικό στους περισσότερους -άντρες και γυναίκες- αλλά δεν χρειάζονται εξηγήσεις από όλους και όλες τις φορές, όπως κι εσύ δε δίνεις εξηγήσεις σε όλους όλες τις φορές. Μαθε να ξεχωρίζεις τις στιγμές που πραγματικά η ψυχή σου χρειάζεται εξηγήσεις από τις στιγμές που τρώει το μυαλό σου η περιέργεια. Αν έχεις φτάσει στο σημείο να αναρωτιέσαι ποια είναι η σωστότερη αντιμετώπιση, τότε έχεις ήδη καταλάβει πως η σιωπή ειτε τη δίνουμε είτε τη λαμβάνουμε είναι από μόνη της μια απάντηση και μάλιστα ηχηρή.4. Ένας ποιητής λέει ότι ο άνθρωπος ουσιαστικά αλλάζει μόνο μετά από έναν μεγάλο έρωτα ή μετά από μία μεγάλη τραγωδία. Το πόσο μεγάλα πρέπει να είναι τα συμβάντα για να επέλθει η αλλαγή μάλλον εξαρτάται από το πόσο αντέχει ο καθένας προσωπικά. Πάντως σε γενικές γραμμές συμβαίνουν και τα δύο σε όλους, αλλά ποτέ ταυτόχρονα.7. Κλαις από χαρά μόνο; Από λύπη; Υπάρχει κάποιος συνοιρμός σκέψεων και ρέει το δάκρυ; Κι εφόσον λες ότι δεν είναι επιλόχια κατάθλιψη λοιπόν, μήπως το γεγονός ότι κλαις με το παραμικρό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι άλλαξες αλλά ότι... φανερώθηκες; Μήπως αυτή η "νεοανακαλυφθείσα" ευαισθησία σου είναι μια πλευρά που επιμελώς έκρυβες κάτω από μια "μέσου όρου, ίσως λίγο ψυχρή" συμπεριφορά, την οποία επέτρεπες να εκφραστεί μόνο σε ακραίες περιπτώσεις;