Δεν ξερω αν ειναι ακραια αλλα 2 πραγματα θυμαμαι. Τον σκυλακο μου 12 χρονών με πολλα προβλήματα υγείας να τον βγάζω καθε 2-3 ωρες εξω για 1 χρόνια (ημουν ανεργη), εκτος απο ακράτεια είχε κ αδυναμία στα άκρα με αποτέλεσμα να τον σηκώνω απο το πεζοδρομιο ουκ ολίγιες φορές. Μου λείπει πολύ...Η γατούλα μου 15 χρονών με καρκίνο στο στόμα να την ταιζω στο στόμα με σύριγγα για 1 μήνα περίπου. Επίσης μου λείπει πολυ.Ε εντάξει το οτι κοιμόμασταν ολοι μαζί παρέα πανω κατω στα κρεββατια κ τρωγαμε απο το ιδιο πιάτο δεν το θεωρώ υπερβολή. :p