Το πιο "υπερβολικό" που είχα κάνει ήταν για τον πρώτο μου γάτο τον Άμλετ.Τον βρήκα αργά το βράδυ βρέφος,μόλις είχε ανοίξει τα μάτια του,πεινασμένο,βρώμικο και γεμάτο ψίλους.Κάποιος το είχε παρατήσει στο χωριό κι είχε παγιδευτεί μέσα σε ένα άδειο οικόπεδο.Στην αρχή φοβόταν να τον πιάσω,πεινούσε αλλά δεν μπορούσε να φάει από μπωλ,δεν είχε απογαλακτιστεί.Την επόμενη μέρα πρωί πρωί αγόρασα σύριγγα απ'το φαρμακείο,βρήκα ειδική συνταγή για να φτιάξω γάλα για γάτες από το ίντερνετ,τον τάισα με τη σύριγγα και τον έπλυνα.Επειδή ήταν μικρός δεν μπορούσα να του βάλω φάρμακο για ψήλους έτσι τον πήρα το μεσημέρι κι αφού του έβαλα ξύδι τον ξεψήλισα μέσ'τον ήλιο,σαν παιδί που του βγάζουν ψείρες.Για καμιά βδομάδα έβαζα ξυπνητήρι και τον τάιζα κάθε 2-3 ώρες γιατι ήταν πολύ αδύναμος.Ξυπνούσα μέσ'το βράδυ και τον τάιζα.Τελικά έγινε ένας πανέμορφος καλοθρεμένος γάτος και τον πήρα μαζί μου στην Αθήνα.Ήταν άτυχος όμως,8 μηνών έφαγε φόλα από κάποιον απάνθρωπο στη γειτονιά μου. Τουλάχιστον όσο έζησα ήταν πολύ καλά,τον λατρεύαμε και τον είχαμε σαν μωρό. Όταν πέθανε όλοι μας είμασταν χάλια για μήνες.
