Έχεις δίκιο Iris, δεν γίνεται να ζεις σε μια γυάλα με την σκέψη του φόβου μονίμως στο μυαλό, απλά το βρίσκω απελπιστικό ότι στην συζήτηση για κάτι τέτοιο η σκέψη είναι: "ε, έτσι είναι μωρέ, τι να κάνεις" και όχι: "Μα τι συζητάμε, άνθρωποι είμαστε όχι κανίβαλοι"Ίσως στο μυαλό μου παίρνει και άλλες διαστάσεις γιατί προφανώς δεν μπορώ να μπω 100% στην θέση μια γυναίκας σε τέτοια περίπτωση.