#7 Έχω γράψει κι άλλη φορά πως είχα ένα κακοποιητικό γάμο. Κι όμως όταν τον τελείωσα δοκίμασα ξανά και ξανά και ποτέ δεν ενοχοποίησα όλους τους άντρες γιατί πέρα από τον πρώην είχα ένα καλό πατέρα, ένα καλό αδερφό και καλούς άντρες φίλους. Έγραψαν κι άλλοι πιο πριν και η Λένα πως αυτός ο φόβος όλων των ανδρών δεν έχει λογική. Από την άλλη ναι οι γυναίκες ζούμε σε ένα κόσμο που πολλοί άντρες δεν αντιλαμβάνονται. Όχι από αναισθησία, απλά επειδή δεν βιώνουν αυτή την απειλή. Δεν φοβάμαι τόσο τα ραντεβού στην αρχή μιας γνωριμίας, φοβάμαι περισσότερο στη δουλειά μου που με στέλνουν σε σπίτια αγνώστων για αυτοψία και δεν ξέρω ποιον θα βρω κάθε φορά μέσα. Όταν το έθεσα σαν θέμα φυσικά οι περισσότεροι άντρες και κάποιες γυναίκες το βρήκαν αστείο και για λίγο καιρό ήταν το αστειάκι των διαδρόμων. Στην αρχή πήρα ένα συνοδό και μετά πάλι άρχισα να βγαίνω μόνη. Το εντυπωσιακό όμως ήταν πως έπρεπε να εξηγήσω, πως κανείς δεν θεωρούσε αυτονόητο πως αυτό που κάνω είναι επικίνδυνο. Συχνά οι άντρες δεν καταλαβαίνουν τη θέση μιας γυναίκας σε αυτά τα θέματα. Άλλοι επειδή οι ίδιοι είναι πολύ καλοπροαίρετοι κι άλλοι από αναισθησία. Δεν έχει σημασία. Σίγουρα όμως υπάρχουν άντρες που θέλουμε στη ζωή μας και αξίζουν την αγάπη μας.
