Συμφωνω απολυτως και εγω με τον συντροφο μου ακριβως για αυτον τον λογο φυγαμε αλλα καμια φορα λεμε μακαρι να ημασταν στην Ελλαδιτσα μας και ας τρωγαμε ντοματουλα κομμενη στα 4 απο τον κηπο...!! Οπως και να εχει οταν υπαρχει αγαπη και υπομονη ολα λυνονται οπου και να εισαι...Αν εχεις ματια και αυτια ολα τα βλεπεις καιευκαιριες δεν πανε χαμενες!! Εγω θα συμβουλεψω απο μερια μου την κοπελα να κανει μια πολη καλη ερευνα,ειδικα αν υπαρχει καποιος γνωστος ή συγγενης στο εξωτερικο να την βοηθησει σε αυτο το κομματι να οπλιστει με πολυ δυναμη(και μια λιγο γεματουλα τσεπη δεν ειναι κακο) και με πολυ κουραγιο και να μην φοβαται για τιποτα..αφου δεν ειναι προβλημα υγειας ψηλα το κεφαλι και προχωρατε μαζι!!