Γούστα είναι αυτά, και δεν θα κατακρίνω όσους λένε ότι βρίσκουν νόημα στα γραπτά του, απλώς αν θέλει κανείς να διαβάσει ένα σωρό βιβλία που όλα περνούν το μήνυμα "προσκολλήσου στις αρχές σου, δες τη θετική πλευρά και όλα θα φτιάξουν στο τέλος" γιατί να μη διαβάσει τις δύο Πολυάννες; Εμένα μου τις είχαν κάνει δώρο στα οκτώ μου, θυμάμαι ότι με είχαν βασικά εκνευρίσει, αλλά πάντως είχαν σασπένς. Και πάντως ο τρόπος γραφής δεν ήταν πιο παιδικός από του Koelho.
