Σχετικά με το σχόλιο του #8: υπάρχουν γονείς στην Ελλάδα, ουκ ολίγοι, που πιστεύουν ότι τα παιδιά τους τους «χρωστάνε» για πάντα, επειδή τα έφεραν στον κόσμο και τα μεγάλωσαν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παράλογες απαιτήσεις, ακόμα και όταν ο γονιός χειρίζεται άσχημα τη ζωή του ή τα οικονομικά του. Συχνά δε, οι γονείς αρνούνται να δεχτούν ότι το παιδί τους ενηλικιώνεται και τραβάει το δικό του δρόμο, με αποτέλεσμα να παρεμβαίνουν στη ζωή του, συνήθως δημιουργώντας του τύψεις για τις «θυσίες που έχουν κάνει για να το μεγαλώσουν» (δηλαδή προβάλλοντας το γονεϊκό τους αυτονόητο καθήκον ως κάτι που απαιτεί κόπο, πόνο και αυταπάρνηση), με το σκοπό να γίνει αυτό που θέλουν εκείνοι. Γι' αυτό και συχνά βλέπουμε ζευγάρια που «έχουν πρόβλημα με τα πεθερικά τους».Είναι σύνηθες στην Ελλάδα ο γονιός να θέλει να έχει λόγο στη ζωή του παιδιού του ή να απαιτεί επιτακτικά από αυτό προσοχή ή χρήματα ή χρόνο και να μην αναγνωρίζει ότι το παιδί του έχει ενηλικιωθεί και έχει δική του ζωή.Χωρίς λεπτομέρειες για τη συγκεκριμένη περίπτωση, εγώ δεν θα έβγαζα συμπεράσματα. Η μάνα μπορεί να είναι μόνο μία, αλλά δεν έχει πάντα δίκιο.