Ως Ελληνίδα που μεγάλωσε στο εξωτερικό (επειδή έγινε η αναφορά), το "Λόλα ένα μήλο" ήταν όντως η πρώτη μου επαφή τόσο με την ελληνική γλώσσα όσο και την ελληνική κουλτούρα την εποχή των 90s και για ένα παιδί που πήγαινε σε αγγλικό σχολείο με αγγλική κουλτούρα λειτούργησε εξαιρετικά στο σκοπό του.That being said, ίσος είναι όντως ελαφρά αναχρονιστικά για το γεγονός ότι γράφτηκαν το 1949 και δεν έχουν επαφή με τα σημερινά δεδομένα, όπως ειπώθηκε. Αυτό όμως έχει και μία θετική πλευρά που παρακαλώ να μου επιτρέψετε να αναπτύξω βάση εμπειρίας. Το αναχρονιστικό ελληνικό αναγνωστικό προσφέρει μία επαφή με τις ελληνικές παραδόσεις και τον ελληνισμό που όμοια της είναι αδύνατο το 2013, στην παγκοσμιο-δυτικοποιημένη Ελλάδα να βρεθεί. Όταν ένα παιδί δεν έχει ερείσματα από μικρή ηλικία με στοιχεία που έχουν διαμορφώσει την κοινωνία και την κουλτούρα του τόπου του, αργότερα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα όλα αυτά τα στοιχεία να του φανούν ξένα, πράγμα που θα το εμποδίσει να τα επεξεργαστεί, να τα αφομοιώσει αλλά και να επέμβει πάνω τους και να τα αλλάξει υγιώς, εφόσον στην παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα του 2013 είναι αδύνατο να τα νιώσει δικά του. Και η επαφή με την ελληνική κουλτούρα, είναι υποχρέωση του σχολίου. Το ότι το συγκεκριμένο βιβλίο χρησιμοποιεί γλώσσα καθυστερημένη με έννοιες ηλίθιες θεωρώ ότι το'χει ήδη κρίνει η ιστορία όπου οι προηγούμενες γενιές αναγνωστών του, μιλούσαν σαφώς καλύτερα ελληνικά απ'όσο η προοδευτική δική μας, κάποια μέλη των οποίων το μόνο που τελείωσαν ήταν το δημοτικό. Όσο για σεξισμό και προπαγάνδα, είναι το ίδιο πρόβλημα που θίγεται με τα πρότυπα που προάγουν τα παραδοσιακά παραμύθια. Και η απάντηση και στα δύο είναι απλή. Είναι άλλες οι εποχές, άλλα τα βάρη, άλλες οι κοινωνικές ανάγκες και το κυριότερο: Είναι η βάση πάνω στην οποία εξελίχθηκε η κοινωνία όσο στραβή και να είναι. Το ΠΩΣ θα παρουσιαστεί έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την παρουσίαση της, που κατά την γνώμη μου, αν θέλουμε να έχουμε ουσιαστική επέμβαση πάνω στην κοινωνία του σήμερα, είναι αναγκαία. Και τώρα θα με βρείτε συντηριτική, αλλά εγώ θα το πω: Μολονότι τα πρότυπα που βγάζει είναι αναχρονιστικά και δεκτό προπαγανδιστικά, προήγαγαν εκτός από συντηριτικές αξίες και κάποιες σημαντικές που στην εποχή τους φάνηκαν σωτήριες και στην εποχή μας δεν βρίσκονται ή παραβλέπονται. Προσωπικά θεωρώ ότι ενώ το κείμενο αγγίζει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα για το κατά πόσο σύγχρονα μπορεί να είναι αλήθεια αυτά τα βιβλία και τι επιρροές μπορεί να έχουν στα παιδιά του σήμερα. Τη διατύπωση του προβλήματος προσωπικά την βρίσκω λίγο άκομψη διότι επιλέγει να παραβλέψει πολλά στοιχεία στο ζητούμενο. Όσο για το "λέξεις που σήμερα κανένα παιδί δεν θα καταλάβαινε" το βρίσκω τελείως άτοπο για το γεγονός ότι όλες τις λέξεις της Ελληνικής-μη υπεραπλουστευμένης γλώσσας, το σχολείο οφείλει να τις διδάξει έναντι των σύγχρονων όπως "Skype" "Mac" και "FB" που τα παιδιά μαθαίνουν ούτως ή άλλος και το σχολείο καταβάλει μεγάλο αγώνα για να τις συναγωνιστεί.
