Αρκετά επιπόλαιη διαπίστωση, κατά τη γνώμη μου. Φυσικά και η Γερμανία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στον τομέα των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολύ μπροστά από την Ελλάδα, όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην εφαρμογή τους. Αλλά σίγουρα, αυτό παράλληλα δε σημαίνει ότι η νεοφιλελεύθερη και, κακά τα ψέματα, κοινωνικά συντηρητική (γνωστή η άποψη του κυρίαρχου κόμματος στο θέμα των γκέι τεκνοθεσιών από ομόφυλα ζευγάρι, τις οποίες δε νομιμοποιεί για λόγους "ευτυχίας των παιδιών", αρκετά πίσω από την υπόλοιπη Ευρώπη) κυβέρνηση CDU-CSU-FDP του 2009 δεν επέβαλλε τον οικονομικό της φιλελεύθερο ηγεμονισμό στην Ευρώπη, για τον οποίο λόγο μάλιστα κατηγορείται ως Ναζιστικό Ράιχ (δε νομίζω ότι ο Τράγκας και λοιποί Έλληνες δημοσιογραφίσκοι να τη χαρακτήρισαν έτσι λόγω χαμηλής επίδοσης σε ανθρώπινα δικαιώματα...). Μιλώντας λοιπόν σε επίπεδο κράτους, η Γερμανία εκπροσωπεί στην Ευρώπη περiσσότερο από οποιονδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή μία πολιτική που οδηγεί σε εξόντωση τον ευρωπαϊκό νότο και, εν είδει ταξικού πολέμου, σε εξαθλίωση τα κατώτερα στρώματα της Ευρώπης, μη εξαιρουμένων και των Γερμανών (πβ σύστημα Hartz IV για τους μακροπρόθεσμα άνεργους). Δε θέλω να πω φυσικά ότι ασπάζομαι τέτοιους χαραkτηρισμούς, που σαφώς είναι ανίσχυροι και άκαιροι, ούτε ότι η ελληνική κοινωνία ξέρει τι της γίνεται, με το μίσος, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία που είναι διαποτισμένη (και ούτε φυσικά ότι αν βρισκόταν η Ελλάδα στην αντίστοιχη θέση ισχύος θα τη διαχειριζόταν ορθότερα). Όμως, το ότι η προηγούμενη γερμανική κυβέρνηση επέλεξε, για λόγους politically correct marketing εν είδει πολυεθνικής, να συμπεριλάβει στις πιο καίριες θέσεις της άτομα με ιδιαιτερότητες (πβ Τζον Πίλτζερ και τις απόψεις του περί σκουπιδοπολιτικής μετά την εκλογή Obama) δε σημαίνει ότι η Γερμανία, ως σύνολο, έχει κάνει αρκετά ώστε να θεωρείται τόσο κοινωνικά "ανώτερη". Καλό θα ήταν μάλιστα να αναλογιστούμε ότι μάλλον από καιροσκοπισμό των ψηφοφόρων παρά λόγω αρχών εξελέγησαν με 15% ο Philipp Rösler και ο Guido Westerwelle το 2009 με το κόμμα των Φιλελευθέρων, μιας και στις χτεσινές εκλογές δεν πέρασαν καν τον ουδό του 5%. Eπίσης, όσον αφορά τον Wolfgang Schäuble, ότι στις δικές μας εκλογές του '07, και μάλιστα από τον ΛΑΟΣ (!!!), αναδείχτηκε κωφάλαλη βουλευτής, χωρίς αυτό να σημάνει ούτε αύξηση της συμμετοχής των ΑΜΕΑ στα κοινά ούτε κάποια αλλαγη πολιτικής γραμμής εκ μέρους του δεξιού αυτού κόμματος. Από την άλλη, ο Karamba Diaby εξελέγη με το SPD, του οποίου οι ψηφοφόροι είναι εξ ορισμού πιο ανεκτικοί. Αλίμονο όμως αν αρχίσουμε να γενικεύουμε ανάγοντάς το αυτό στο σύνολο της γερμανικής κοινωνίας, όπως αλίμονο αν γενικεύσουμε αντιμετωπίζοντας το σύνολο της ελληνικής ως ψηφοφόρους της -ακροδεξιάς τον τελευταίο καιρό- ΝΔ και της ΧΑ. Με όλα αυτά σίγουρα δε θέλω να δώσω συγχωροχάρτι στην ελληνική κοινωνία, της οποίας το ρατσισμό έχω φάει ως ομοφυλόφιλος με το κουτάλι, αλλά το να προβάλλεται η Γερμανία ως το κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης είναι μάλλον άστοχο.
