Αντίστοιχες Olivetti έπεσαν πρόσφατα στα χέρια μου, είναι αρκετά έξυπνες μηχανές για την εποχή τους. Φυσικά, στην Ελλάδα που είμαστε ακόμα και σήμερα ψηφιακά αναλφάβητοι, αργήσαμε να μεταβούμε από την παραδοσιακή γραφομηχανή στην "ηλεκτρική" όπως την έλεγαν στην Δημόσια Υπηρεσία που ηταν προϊσταμένη η μητέρα μου η οποία μέχρι το 2003 πεισματικά δούλευε με μελανοταινια και καρμπόν βγάζοντας διπλάσια δουλειά απο τις υπαλλήλους που μετέβησαν στα "κομπιούτερ". Έτσι τον Ιούνιο, αφού κλήθηκα να κάνω μια εκτίμηση στον υπάρχοντα εξοπλισμό τριών υπηρεσιών στην πόλη που ζω, συνάντησα τα μηχανήματα (Pentium 3 με 512 ram) που ειχα προτείνει το 1998 στην Υπηρεσία, μαζί με κανα 5ρι ταλαιπωρημενες Olivetti , ολα φυσικα για ανακυκλωση.