Ο Β ΠΠ ήταν ότι πιο φρικιαστικό για όσους τον έζησαν. Η γιαγιά μου πέθανε 40 χρόνια μετά τον πόλεμο και όμως δεν πέρασε ούτε μια μέρα χωρίς να συζητήσει κάτι για την φρίκη που έζησε. Δεν κατάφερε ποτέ να τον ξεπεράσει.Πρέπει να καταλάβουμε ότι ήταν μια εποχή όπου ο κόσμος ήταν αναγκασμένος να διαλέξει στρατόπεδο. Όσοι δεν συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, πέρασαν χρόνια απόλυτου τρόμου και τεράστιας πείνας και εξαθλίωσης. Έβλεπαν τα παιδιά τους να υποφέρουν από τις κακουχίες και ταυτόχρονα έβλεπαν αυτές τις γυναίκες να περνάνε ζωή χαρισάμενη παρέα με τον εχθρό. Εκατομμύρια άνθρωποι χάθηκαν στις μάχες και στις κατεχόμενες χώρες, και το μίσος που δημιουργήθηκε για τους συνεργάτες των Γερμανών ήταν άσβεστο και πέρα από κάθε σημερινή λογική.