στον αντιποδα ανακαλυψα προσφατα το βιβλιο της Καιτης Θαλασσινου που λεγεται "στα ορια". ειναι αληθινη ιστορια και περιγραφει τον ερωτα μιας ευκαταστατης κοπελας με εναν γερμανο αξιωματικο. πολυ συγκινητικο.κι εχουμε δυο θεματα.καταρχας αμα το παιδι σου ειναι αρρωστο (ποσοι πεθαναν απο τον τυφο και την ασιτια!) εγω προσωπικα με ολο το λοχο θα πηγαινα για να το ταισω και ας με σκοτωναν. και δεν ειμαι ακομα μανα αλλα φανταζομαι ετσι θα αντιδρουσα βλεποντας ενα πλασματακι να διπλωνεται απο πονο.τωρα πολλοι στρατιωτες ηταν απλα υποχρεωμενοι να συμμετεχουν στον πολεμο (μιλαμε για ανθρωπους οχι τον καθε σαδιστη που βρηκε κι εκανε το κεφι του). και ο ερωτας δεν κανει διακρισεις ειδικα αν αυτος ο ερωτας ειναι ενας αρρενωπος νεαρος που ντρεπεται για τη χωρα του.βλεποντας βεβαια τετοια ευχαριστηση φανταζομαι οτι πολλοι απο αυτους ηταν οι ιδιοι που εστελναν γυναικες και αδελφες στα κρεβατια του εχθρου για τροφιμα ή ακομα και πληροφοριες.