φυσικά και εκπαιδευονται οι γατούλες (άλλο αν η κυριούλα το παράκανε λίγο, θα είχε πολύ ελεύθερο χρόνο!) με πολύ υπομονή όμως, οι γάτες δεν αντιδρούν τόσο στην επιβράβευση με λιχουδιές ή σε αρνητικά ερεθίσματα αλλά στην επικοινωνία, πρέπει να γνωρίζουν τι κάνουν και γιατί και το παιχνίδι να έχει ένα κύκλο, ένα σκοπό, όχι πετάω μπαλάκι δίνω λιχουδιά, είναι πολύ βαρετό για αυτές, ξεχνάμε μερικές φορές ότι οι γάτες είναι κοινωνικά ζώα και σε πολλές περιπτώσεις απόλυτα εξαρτημένα από εμάς, αν βαριέται κάποιος να ασχοληθεί τότε η γατούλα θα ανέβει στις κουρτίνες, θα φάει τον καναπέ και θα σπάσει το βάζο, όλα αυτά γιατί δεν της δώσαμε την προσοχή που πρέπει ή της φερόμαστε όπως σε σκύλο (όχι, μη κλπ) και γιατί το περιβάλλον μας δεν είναι σταθερό σε σχέση με τις ανάγκες της, άλλο ένα μεγάλο θέμα για τις γάτες, σταθερότητα(που είναι η άμμος, που τρώει κλπ) και τέλος ο χαρακτήρας του ζώου κάνει την διαφορά, η επιλογή μέσα από τις διασταυρώσεις (που κοντεύει να εξαλείψει την καραμέλα που έχετε πολλοί για την άγρια φύση της γάτας) έγινε για να έχουμε πιο μαλακά ζωάκια με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. οπότε η φύση μιας περσικής δεν είναι να κυνηγάει ποντίκια στο χωράφι