Δεν είμαι κάτοικος Αμερικής άλλα το ότι οι σερβιτόροι εκεί πληρώνονται αποκλειστικά από τα φιλοδωρήματα πρώτη φορά το ακούω. Ακόμα και στην σκηνή του Ταραντίνο αναφέρεται, από τον Μπουσέμι νομίζω, ότι οι σερβιτόροι παίρνουν κανονικά το κατώτατο μισθό.Η λέξη πολυτέλεια έχει διαφορετική έννοια για τον καθένα. Τι παει να πει ‘υπηρεσία άλλου ανθρώπου που άνετα θα μπορούσες να κάνεις μόνος σου ή να λύσεις με άλλο τρόπο’’? Πως μπορείς να φτιάξεις φαγητό στο σπίτι όταν δεν έχεις κουζίνα για παράδειγμα? Ή θεωρείται πολυτέλεια όταν όταν είναι αργά το βράδυ και πρέπει να μεταφέρεις κάπου? Από πότε και με ποιο σκεπτικό θεωρούνται πολυτέλειες αυτά τα πράγματα? Ο άνθρωπος που ‘μπαινει στον προσωπική μου σφαιρά’’ το κάνει επειδή έχει προσωπικό όφελος, δε το κάνει επειδή με συμπάθησε και αρα πρέπει και να τον επιβραβεύσω για αυτό. Το φιλοδώρημα έχει επικρατήσει σε πολλές καταστάσεις για μια ποικιλία από λόγους και αιτίες που χρειάζονται πολλές διατριβές και βιβλία ώστε να αναλυθούν. Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι ότι είναι θέμα ευκολίας (πχ παίρνεις ταξί, η ταρίφα είναι 9.20 αφήνεις 10 και φεύγεις). Ένας επίσης πολύ σημαντικός λόγο είναι η ταξική θέση του καθενός (πας σε ξενοδοχείο 5 αστέρων, ο υπάλληλος του κατωτάτου μισθού σου κουβαλάει τα πράγματα αρα εσύ που είσαι ο προύχοντας θέλεις να δείξεις πόσο καλός άνθρωπός είσαι και αφήνεις και ένα γενναίο φιλοδώρημα..ασχέτως του ότι για να βρεθείς στο 5 αστέρων ξενοδοχείο έχεις εκμεταλλευτεί κόσμο και κοσμάκη τον οποίο δεν φιλοδωρείς ποτέ...). Το αυτονόητο του επαγγελματισμού υπάρχει για όλους όσοι δουλεύουν σε μη κρατικές θέσεις. Αν δεν το έχει κάποιος δεν θα συνεχίσει να δουλεύει για πολύ. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να δίνω φιλοδώρημα στον υπάλληλο που με βοήθησε να διαλέξω ταμπλετ, σωστά? Αν ο υπάλληλος είναι ΄΄τραπατσούλης, ανίκανος, ανεπαρκώς εκπαιδευμένος, σε λάθος επάγγελμα, κακοδιάθετος’’ κλπ δε θα συνεχίσει αν είναι υπάλληλος ιδιωτικής εταιρίας για πολύ. Αρα το αυτονόητο του επαγγελματισμού ισχύει για όλους. Όταν δουλεύω σε ένα τομέα ΠΡΕΠΕΙ να μάθω να κάνω τη δουλειά μου καλά. Αν δε μπορώ να την κάνω σωστά, δεν κάνω για τη συγκεκριμένη δουλεία. (Πρόσφατο παράδειγμα η αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ που συνέλαβε τον φονιά. Όλοι οι άκυροι τύποι να λένε ‘ενα μπράβο στην αστυνομικο’’ κλπ.... Θα μας τρελαίνεται ρε παιδιά? Για ποιο λόγο κυκλοφορεί στο δρόμο η συγκεκριμένη αστυνομικός και ο κάθε αστυνομικός? Για βόλτα κυκλοφορεί? Δεν κυκλοφορεί για να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει? Επειδή οι άλλοι που ήταν μαζί της άπλα κοιτούσαν (δηλαδή δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αρα είναι ακατάλληλοι) σημάνει ότι δεν πρέπει να την κάνει και αυτή?) Επίσης ο χρήστης The Bicycle Thief αναφέρει......Ο σερβιτόρος όλη μέρα τρέχει πάνω κατω, σε αδιάκοπη ορθοστασία, η εργασία είναι χειρωνακτική και του κάνει κακό (προβλήματα μέσης, τενοντίτιδα), αντιμετωπίζει το κοντό κ το μακρύ του κάθε πελάτη και παίρνει από τους κατώτατους μισθούς.’’, στην Ελλάδα δε, συνηθίζεται να δουλέυει ανασφάλιστος, χωρίς μεγάλα διαλείμματα, όφείλει (άτυπα αλλά πολύ πραγματικά) να πληρεί και συγκεκριμένα (άσχετα με την δουλειά) αισθητικά (και σεξιστικά) κριτήρια και να αντιμετωπίζεται αρκετά σαν δούλος απ' τους εργοδότες’’ ...Όλα αυτά είναι πραγματικότητα φίλε μου αλλά.....πριν παει να γίνει σερβιτόρος κάποιος τα γνωρίζει όλα αυτά...Το ότι δουλεύει υπό αντιξοες συνθήκες είναι αλήθεια αλλά αυτό πρέπει να τον κάνει να διεκδικήσει μεγαλύτερο μισθό και φυσικά κανονική ασφάλιση από τον εργοδότη του. Γιατί τον κάθε μπαταχτσή εργοδότη πρέπει να τον πληρώνει ο πελάτης? Γιατί πρέπει ο εργαζόμενος να εναποθέτει τις ελπίδες του για έναν ανθρώπινο μισθό στις ορέξεις του κάθε πελάτη και όχι στον άνθρωπο που κερδίζει από αυτή τη κατάσταση, δηλαδή τον εργοδότη? Οι εργοδότες εκεί πατάνε και εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους...΄΄Θα παίρνεις τρεις και εξήντα, αλλά θα βγάζεις μια περιουσία από τα μπουρπουαρ’’.....Αρα, και για να μην μακρηγορώ κι άλλο, κατά τη γνώμη μου η λύση δεν είναι το φιλοδώρημα αλλά η καταπολέμηση των αιτιών που κάνουν το φιλοδώρημα απαραίτητο....
