Πριν απο χρονια εμενα Κολωνια, οποτε μια μερα επισκεφτηκα το Ludwig Museum (μουσειο συγχρονης τέχνης, βασικα απο τα 50's και μετα). Το λοιπον εκεινη τη μερα μπροστα απο καθε σημαντικο εκθεμα στεκοταν ενα αγορι ή ενα κοριτσι και προσκαλουσαν τους επισκεπτες να συζητησουν για το τι σημαινει το εργο που βλεπανε, τι αισθηματα τους δημιουργει, τι σκεψεις κλπ. Φυσικα οι θεατες απαντουσαν και ειχες μπροστα απο σχεδον καθε εργο μια συζητηση περι τεχνης να ξετυλιγεται. Η φατσα μου πρεπει να εμοιαζε με τις φατσες των κατοικων της γης στη πρωτη επισκεψη απο εξωγηινο πολιτισμο. Ολος αφελεια λοιπον ρωτησα ενα απο αυτα τα παιδια (15 ή 16 πρεπει να ηταν) αν ειναι απο καποιο καλλιτεχνικο σχολειο και αυτο ειναι μερος του προγραμματος τους. Εκεινο μου απαντησε πως οχι, ηταν παιδια απο το τοπικο high school (μιλουσαμε αγγλικα οποτε δεν ξερω αν εννοουσε Gymnasium που ειναι σαν τα αγγλικα Grammar schools δηλαδη για πιο ξυπνια παιδια απο τα υπολοιπα) !!! Το morale της ιστοριας λοιπον ειναι πως η Τεχνη χρειαζεται εκπαιδευση δηλαδη αυτο που στη γλυκια μας πατριδα ποτε δεν ειχαμε. Σε πιστευω απολυτα λοιπον φιλτατε M.Hulot οταν λες για το χαμηλο επιπεδο της εκθεσης. Αν και το σωστο ερωτημα θα ηταν: Τι σε εκανε να νομιζεις οτι το επιπεδο θα ηταν υψηλο? Αυτα. (παντα ηθελα να μοιραστω αυτη την ιστορια...)
