Λυπαμαι που σε εκανα να νοιωσεις ετσι..μεχρι σημερα πιστευα οτι το ειχα θαψει καλα μεσα μου.Τελικα αποδεικνυεται οτι καποιες πληγες δεν κλεινουν ποτε αλλα εξακολουθουν να υπαρχουν καλα κρυμμενες.Ο λογος που διηγηθηκα την ιστορια μου ειναι διοτι πλεον εχω συνειδητοποιησει ποσο τυχερη υπηρξα που βρηκα το χαρτακι εκεινη την ωρα και επιτελους αποκαλυφθηκε τι περνουσα.Γιάυτο ΜΙΛΗΣΤΕ!Για εμενα ηταν κατι συνηθισμενο τα χλευασματα,γιατι οχι μονο ηξερα οτι τα παιδια μπορουν να γινουν πολυ σκληρα αλλα το ζουσα κιολας.Ομως ποτε δεν πιστευα οτι θα μπορουσαν να γινουν και επικινδυνα..μεχρι εκεινη την ημερα.
