Η αλήθεια είναι ότι μου θύμισε λίγο Charlie Chaplin στο The Great Dictator(Final speech στο youtube για όποιον δεν ξέρει).Από εκεί και πέρα, όταν ήμουν μικρός, είχα μεγαλώσει με την οδηγία να μην χτυπάω παιδιά ότι και να γίνει οπότε ότι και να μου έκαναν (που δεν ήταν πολλά) δεν αντιδρούσα (Μεγάλο λάθος) αλλά δόξα το θεό, είχα τον αδερφό μου να πηγαίνει να καθαρίζει για μένα οπότε ποτέ δεν ένιωσα τίποτα, ήξερα ότι θα έρθει ο αδερφός μου να με σώσει ή κάποιος άλλος από την οικογένεια μου :P Δυστυχώς όμως έχω κάνει παθητικό bullying, γελώντας κι εγώ μαζί τους άλλους. Κάτι το οποίο το μετανιώνω ακόμη και τώρα και επανορθώνω με το να προστατεύω όποιον ξέρω από τέτοια περιστατικά. Να ξέρετε ότι το bullying δεν σταματάει στο δημοτικό ή στο γυμνάσιο ή στο λύκειο. Μπορείς να το βιώσεις παντού και πάντα, γι αυτό να βοηθάτε!