Ενδιαφέροντα τα όσα λες, Ερωτευμένη Τσούχτρα (αν δεν τα λεγες εσύ μ' αυτό το ψευδώνυμο, ποιος θα τα 'λεγε;ε,μα...)Θα ήθελα να προσθέσω στη συζήτηση περί έρωτος το ακόλουθο απόσπασμα (συγγνώμη ζητάω προκαταβολικά για το "σεντόνι") που, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί μία από τις διαυγέστερες ποτέ τοποθετήσεις περί του φλέγοντος αυτού ζητήματος:"Ο έρωτας από τη φύση του είναι το πάθος του ανθρώπου για τον άλλο, που δεν είναι ένα πάθος εγωιστικό αλλά αυτοαναλωτικό. Γι 'αυτό ο έρωτας δεν είναι για τους μίζερους και τους συμφεροντολόγους. Ούτε είναι ο έρωτας για τους δειλούς και τους ανελεύθερους. Ο έρωτας θέλει πειρσσότερη αρετή και τόλμη από την ελευθερία, γιατί χωρίς ελευθερία δεν μπορεί να γεννηθεί ο έρωτας"..."Ο έρωτας δεν είναι ηδονή.Είναι κοινωνία ή μάλλον είναι η ηδονή της κοινωνίας. Ο έρωτας είναι η ανάγκη του ανθρώπου να συναντήσει ολόκληρος ολόκληρο τον άλλο"...και τέλος:"...κανένα εξωτερικό σχήμα, όσο κι αν φαίνεται ιερό, δεν εξασφαλίζει την ερωτική καθαρότητα, αφού η εγωκεντρική διάθεση και τα εγωκεντρικά κίνητρα μπορούν να υπάρχουν μέσα σε οποιοδήποτε σχήμα....η φύση του έρωτα βιάζεται όταν ο έρωτας χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες, να εξασφαλίσει προνόμια ή να αποδείξει κάτι".(Από το βιβλίο του π.Φιλόθεου Φάρου "Η διαχείριση της αγάπης" σελ. 169-170, εκδόσεις Αρμός):) :)