@ "...αλλά bare with me" 'bear with me' (εκτός αν ήταν πρόσκληση για να ξεντυθουμε). Όταν οι άνθρωποι ζουν σε χαοτικές κοινωνίες όντως αρπάζονται με το παραμικρό. Σε πιο δομημένες καθημερινότητες (όπου η τήρηση των κανόνων είναι θεσμοθετημένη και εμπεδωμένη) το θέμα της #4 περνά τις περισσότερες φορές απαρατήρητο. Από την άλλη όταν έχεις εγκαύματα τέταρτου βαθμού φυσάς και το γιαούρτι. Όταν βλέπω υστερικές καταστάσεις γύρω από την τήρηση κανόνων (είτε αδυναμία/αδιαφορία για την εφαρμογή τους είτε ακριτη εφαρμογή τους), σκέφτομαι αμέσως ότι από κάτω κρύβεται (όχι και τόσο καλά) το απόλυτο χάος. Έτσι ενώ στο Λονδίνο (και γενικά στη Βρετανία) είναι συνηθισμένο να περνάς τον δρόμο όταν δεν έχει αυτοκίνητα αν και είναι κόκκινο για τους πεζούς, στην Γερμανία σε κοιτούν σαν να διεπραξες φόνο και στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ πιθανόν να σε πλακώσουν οι αστυνομικοί (συνέβη σε πατέρα φίλης -λευκός Βρετανός μεγαλοαστός) και πάει λέγοντας (στην Ελλάδα ακόμα και στο πράσινο για πεζούς θα σε θερίσει ο σοφεράντζαs). Στο παρόν θέμα, υπάρχουν χώρες όπου το να μιλήσεις σε κάποια/ον άγνωστο είναι πιο τρομακτικό από το να καθίσεις σε άλλη θέση σε ημι-άδειο χώρο.
