Εύστοχο. Για να μη χάνουμε και το μπούσουλα πάντως, η συνεχής χρήση του όρου "φωτοσοπαρισμένος" οδηγεί σε κάπως λανθασμένα συμπεράσματα. Ναι, η τεχνική χρησιμοποιείται κατά κόρον για την επίτευξη της αισθητικής τελειότητας των εικόνων. Ωστόσο, χωρίς μια καλή βάση η εικόνες δείχνουν εντελώς ψεύτικες. Π.χ. Όταν βλέπω αφίσες της Βίσση με λιγότερες ρυτίδες από 16άρα, η ψευτιά φαίνεται. Είναι αγνώριστη.Με αυτό θέλω να πω ότι οι εικονιζόμενοι στις 3 πρώτες διαφημίσεις είναι ποδοσφαιριστές διεθνούς κύρους. Έχουν όντως τέτοια κορμιά. Το βλέπουμε κι όταν βγάζουν τη φανέλα για να πανηγυρίσουν, κάτω από το διόλου κολακευτικό φως των προβολέων. O Fredrik Ljungberg λοιπόν χωρίς το photoshop μπορεί να ήταν λιγότερο μαυρισμένος ή να είχε κάνα σπιθουράκι. Οι κοιλιακοί και τα ζυγωματικά του όμως... ισχύουν.Το λέω απλώς γιατί, ως γυναίκα, βλέπω π.χ. συναδέλφους, αφού έχουμε τσακίσει στο γραφείο τα κουλουράκια βουτύρου, να κοιτάνε εξώφυλλα με μοντέλα και να λένε "ε, photoshop είναι". Όχι κυρία μου. Πες απλώς ότι είναι τυχερή που πληρώνεται για να διατηρεί την εμφάνισή της, ενώ εμείς οι κοινές θνητές πρέπει να ανακαλύψουμε χρόνο για τη φροντίδα του σώματος μετά από 8-10-12 ώρες δουλειάς, οπότε τα παρατάμε (αν και όχι όλες).